<<صفحه قبل  [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] صفحه بعد>>
                   

مسؤول پروژه‌ي نانوكامپوزيت‌ پژوهشگاه صنعت نفت: استفاده از نانوكامپوزيت‌ها به كاهش «وزن»، «مصرف سوخت» و «ميزان آلايندگي خودرو» منجر مي‌شود
11/07/1385
«سبكي» و «كاهش مصرف سوخت خودروها»، «طولاني شدن عمر محصولات كشاورزي»، «جدا‌سازي گاز خروجي از مخازن در سر چاه‌ها» و «افزايش توليد نفت با استفاده از نانوكامپوزيت‌هاي پليمري» امكان‌پذير مي‌شود.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «جمال اعلايي» - مسؤول پروژه‌ي نانوكامپوزيت‌هاي پليمري پژوهشگاه صنعت نفت - با بيان اين‌كه «نانوكامپوزيت‌هاي پليمري» نسل جديدي از مواد هستند كه در قرن بيستم وارد بازار شده‌اند، اظهاركرد: نانوكامپوزيت‌هاي پليمري به تركيب‌هايي اطلاق مي‌شود كه حاوي يك زمينه‌ي پليمري و يك تقويت‌كننده با ابعاد نانو (يك ميليارديم متر) هستند.
وي افزود: بشر از زمان قديم كه براي تقويت خشت از تركيب كاه و گل استفاده مي‌كرده با كامپوزيت سر و كار داشته است.
به‌گفته‌ي او مهم‌ترين ويژگي پليمرها «سبكي» و «قابليت فرايند‌پذيري» آن‌ها در «دماهاي پايين» است ولي از استحكام زيادي برخوردار نيستند. براي جبران كمبود استحكام پليمرها 30 تا 40 درصد تقويت‌كننده‌ي معمولي مانند: الياف شيشه به آن‌ها اضافه مي‌كنند كه «سبكي» و «فرايندپذيري» آن در دماي پايين را تا حد زيادي از بين مي‌برد؛ به‌طوري‌كه در نانوكامپوزيت‌هاي پليمري با اضافه كردن 5 تا 10 درصد تقويت‌كننده‌ي نانو، خواص پليمر از نظر استحكام بهبود مي‌يابد.
مسؤول پروژه‌ي نانوكامپوزيت‌هاي پليمري با بيان اين‌كه در حال حاضر براي استفاده از اين تركيب‌ها در «صنعت خودرو»، «بسته‌بندي محصولات كشاورزي»، «غشاهاي پليمري» و «هيدروژل‌هاي نانوكامپوزيتي» در پژوهشگاه صنعت نفت كار شده است، تصريح كرد: مهم‌ترين نتيجه‌ي استفاده از نانوكامپوزيت‌ها در صنعت خودرو، كاهش وزن و مصرف سوخت و در نتيجه كم شدن ميزان آلايندگي خودرو است.
وي در ادامه توضيح داد: «طرح رنگ‌پذيري سپر خودرو متناسب با رنگ بدنه» به يكي از شركت‌هاي خودروسازي داده شده است. در حال حاضر رنگ‌پذيري اين قطعه‌هاي پليمري با انجام «عمليات حرارتي» انجام مي‌شود كه «بسيار هزينه‌بر» است ولي براساس اين طرح با حذف اين عمليات و با استفاده از پليمرهاي نانوكامپوزيت، قابليت رنگ‌پذيري سپر افزايش مي‌يابد.
«اعلايي» با اشاره به اين‌كه كاربرد نانوكامپوزيت‌ها در خودرو در حد مراحل آزمايش و تحقيقات انجام شده است، خاطرنشان كرد: اگرچه هنوز فرهنگ استفاده از نانوكامپوزيت‌ها در كشور جا نيفتاده است ولي براي به‌كارگيري آن‌ها در صنعت خودرو و حل مسائل مالي و مديريتي در حال مذاكره هستيم.
او درباره‌ي استفاده از نانوكامپوزيت‌ها در بسته‌بندي محصولات كشاورزي تشريح كرد: در حال حاضر براي بسته‌بندي محصولي مانند: «شير» از «فيلم‌هاي پليمري» استفاده مي‌شود كه حداكثر تا چند روز از نفوذ گازهاي خارجي مانند: «اكسيژن» و «دي‌اكسيدكربن» جلوگيري مي‌كند ولي سپس فساد شير را به‌همراه دارد كه با افزودن تقويت‌كننده‌هاي نانو به پليمر مقاومت آن افزايش يافته و عمر مفيد بسته‌بندي‌ها بيش‌تر مي‌شود.
وي با تأكيد بر اين‌كه بسته‌بندي‌هاي مقاوم در برابر نفوذ گازها در مرحله‌ي صنعتي انجام شده و گرانول‌هاي پليمري آماده است، گفت: اين طرح به وزارت كشاورزي پيشنهاد شده است. از نظر اقتصادي قيمت بسته‌بندي‌هاي نانوكامپوزيت‌ پليمري حدود 35 درصد ارزان‌تر از پليمرهاي مقاوم غيرنانو است.
اعلايي به غشاهاي پليمري مؤثر براي جدا‌سازي گازهاي مختلف خروجي از چاه در صنعت نفت اشاره و ياداوري كرد: طرح ساخت غشاهاي نانو كامپوزيت پليمري با استفاده از تقويت‌كننده‌هاي نانو در حال انجام است كه هنوز نهايي نشده ولي در اين طرح ويژگي پليمرها اين‌گونه اصلاح مي‌شود كه تمايل آن نسبت به عبوردهي ناخالصي گازها بيش‌تر باشد.
وي در ادامه افزود: براي مثال «گاز متان» - كه استفاده‌ي شهري دارد - داراي ناخالصي‌هايي است. براي اين شرايط، غشاي پليمري ساخته مي‌شود كه «عبورپذيري» آن نسبت به ناخالصي‌ها «بالا» باشد تا با جداسازي آن‌ها گاز متان خالص به‌دست آيد.
مسؤول پروژه‌ي نانوكامپوزيت‌هاي پليمري در اين زمينه ياداور شد: در حال حاضر از غشاهاي معمولي استفاده مي‌كنند كه نسبت به ماده‌ي اصلي يعني «متان» قابليت عبوردهي بالايي دارد ولي با استفاده از غشاهاي نانوكامپوزيتي - كه نسبت به ناخالصي‌ها عبورپذير هستند - با افزايش عمر غشا و صرفه‌جويي در مصرف انرژي، هزينه‌ها كاهش مي‌يابد.
به‌گفته‌ي او هم‌چنين «هيدروژل»‌ها در حال حاضر به‌عنوان «جاذب» در كشاورزي و محصولات بهداشتي به‌كار مي‌روند كه در پژوهشگاه به‌دنبال تعريف كاربرد‌هاي جديدي براي اين محصول هستند. براي نمونه مي‌توان «هيدروژل‌هاي نانوكامپوزيتي» را در صنعت نفت به‌عنوان «جاذب آب» به‌كار برد. در اين صورت در بحث ازدياد برداشت نفت با بسته شدن مسير آب خروجي از چاه توسط اين محصول مقدار نفت توليدي افزايش مي‌يابد.
«اعلايي» مشكل «هيدروژل‌هاي معمولي» براي اين عمل را «ناكافي بودن استحكام» و «از بين رفتن مقاومت آن‌ها در برابر نمك‌هاي دو و سه ظرفيتي» خواند و گفت: با افزودن 10 درصد تقويت‌كننده‌ي نانو، رفتار آن‌ها اصلاح شده و 40 تا 50 درصد بر مقاومتشان افزوده مي‌شود.
وي در پايان با بيان اين‌كه «طرح نانوكامپوزيت‌هاي پليمري» در قالب «برنامه‌ي پنج‌ساله چهارم توسعه‌ي شركت ملي نفت» در حال انجام است به «كاهش هزينه‌ها» در استفاده از نانوكامپوزيت‌ها اشاره و استدلال كرد: اگرچه مواد اوليه‌ي نانوكامپوزيت‌هاي پليمري نسبت به كامپوزيت‌هاي معمولي 20 تا 30 درصد گران‌تر است ولي با در نظر گرفتن هزينه‌هاي‌ بعدي مانند: «عمليات شكل‌دهي در دماي پايين‌تر» - كه انرژي كم‌تري مصرف مي‌شود - و هم‌چنين «سبكي» و «دوام طولاني قطعه‌ي نهايي» در مجموع استفاده از نانوكامپوزيت‌هاي پليمري از نظر اقتصادي به‌صرفه است.

 

خواندني‌هايي درباره‌ي 780 برنده‌ي جايزه‌ي نوبل: تنها33 نفر از برندگان نوبل زن هستند
11/07/1385
با احتساب برندگان جوايز نوبل پزشكي و فيزيك 2006 كه دوشنبه و سه‌شنبه دهم و يازدم مهر 1385معرفي شده‌اند جوايز نوبل تاكنون به 780 برنده اعطا شده كه شامل 762 نفر از دانشمندان و شخصيت‌هاي برجسته و 18 سازمان مختلف بوده‌اند.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، نكته‌ي جالب توجه اين ‌كه در بين برگزيدگان نوبل تنها نام 33 زن به چشم مي‌خورد.
جوان‌ترين برگزيده‌ي جايزه‌ي نوبل نيز «لاورنس براگ» (Lawrence Bragg) است كه در 25 سالگي به‌همراه پدرش جايزه‌ي نوبل فيزيك سال 1915 را دريافت كرد. در مقابل مسن‌ترين برنده‌ي جايزه‌ نوبل «ريموند ديويس جي آر» (Raymond Davis Jr) است كه در هنگام دريافت جايزه‌ي نوبل فيزيك 2002، 88 سال داشت.
جايزه‌ي نوبل امروزه صرف‌نظر از ارزش نقدي آن به‌عنوان يكي بزرگ‌ترين و افتخاراميزترين جوايز جهاني مطرح است. با اين حال دو نفر از برگزيدگان جايزه‌ي نوبل از دريافت اين جايزه خودداري كرده‌اند.
يكي از آن‌ها «ژان پل سارتر» است كه در سال 1964 از دريافت جايزه‌ي نوبل ادبيات خودداري كرد. وي اصولاً از دريافت چنين عناوين رسمي امتناع داشت.
«لي داك تو» (Le Duc Tho) نيز كه در سال 1973 به‌همراه «هنري كسينجر» به‌دليل تلاش براي برقراري صلح، برنده‌ي جايزه‌ي ويتنام نوبل صلح شد از دريافت اين جايزه خودداري كرد.
اين دو نفر به‌دليل نقشي كه در مذاكره براي برقراري صلح در ويتنام داشتند به‌عنوان برنده‌ي جايزه‌ي صلح نوبل معرفي شدند كه «لي داك تو» (Le Duc Tho) گفت به‌دليل وضعيت خاص ويتنام در شرايطي نيست كه بتواند اين جايزه را بپذيرد.
بنابراين گزارش، علاوه بر دو نفري كه به خواست خود از پذيرفتن جايزه‌ي نوبل سرباز زدند چهار برنده‌ي نگون‌بخت جايزه‌ي نوبل هم با فشار دولت‌هاي خود ناچار به رد اين جايزه شدند.
«ريچارد كوهن»، «آدولف باتنانت» و «گرهارد دومگ» سه برنده‌ي آلماني جايزه‌ي نوبل بودند كه از سوي «هيلتر» از دريافت جوايز خود منع شدند؛ البته هر سه‌ي آن‌ها بعدها ديپلم و مدال نوبل را دريافت كردند كه ارزش آن‌ها به هر حال به‌اندازه‌ي جايزه‌ي نوبل نيست.
«بوريس پاسترناك» برنده‌ي جايزه‌ي نوبل ادبيات سال 1958 هم ابتدا جايزه را پذيرفت اما با فشار دولتمردان شوروي از دريافت آن خودداري كرد.
بنابراين گزارش، در مقابل شش‌نفري كه جايزه‌ي نوبل خود را دريافت نكردند شش برنده‌ي نوبل بيش از يك جايزه دريافت كرده‌اند.
كميته‌ي جهاني صليب سرخ سه‌بار در سال‌هاي 1917، 1944 و 1963 به‌عنوان برنده‌ي جايزه‌ي صلح نوبل معرفي شد. البته پيش از آن، بنيان‌گذار صليب سرخ جهاني، هنري دونانت هم در سال 1901 جايزه‌ي صلح نوبل را دريافت كرده بود.
كميسارياي عالي پناهندگان سازمان ملل هم در سال‌هاي 1954 و 1981 دوبار برنده‌ي جايزه‌ي صلح نوبل شد.
«جي باردين» فيزيكدان برجسته در سال‌هاي 1956 و 1972 دوبار برنده‌ي جايزه‌ي نوبل فيزيك شد و «اف. سنگر» نيز دوبار در سال‌هاي 1958 و 1980 موفق به دريافت جايزه‌ي نوبل شيمي شد.
«ماري كوري» دانشمند برجسته هم يك‌بار در سال 1903 در رشته‌ي فيزيك و بار ديگر در سال 1911 در رشته‌ي شيمي جايزه‌ي نوبل را دريافت كرد. البته «لوييس پائولينگ» تنها فردي است كه تاكنون در دو زمينه‌ي كاملاً متفاوت، برنده‌ي جايزه‌ي نوبل شناخته شده است.
وي در سال 1954 جايزه‌ي نوبل شيمي و در 1962 جايزه‌ي نوبل صلح را دريافت كرد.
نكته‌ي ديگري كه شايد درباره‌ي برندگان جايزه‌ي نوبل خالي از لطف نباشد برندگان خانوادگي اين جايزه است كه نمونه‌ي شاخص اين خانواده‌ها، «كوري‌ها» هستند؛ علاوه بر «ماري كوري» - كه دوبار برنده‌ي جايزه‌ي نوبل شد - همسرش (پيركوري)، دختر آن‌ها «ايرن» و دامادشان «فردريك بوليوت» هم موفق به دريافت اين جايزه شدند.
بنابراين گزارش، آلوا و گونار «ميردال» و گرتن و كارل «كري» دو زوج ديگري بودند كه هر دو همسر برنده‌ي جايزه نوبل شده‌اند.
ويليام و لورنس «برگ»، Niels و Aage. N «بوهر»، هانس و چيپين اولف «ون ايولر»، مان و كي. ام «سيگباهن» و جي.جي و جرج پگت «تامسون» نيز پنج پدر و پسري هستند كه تاكنون موفق به دريافت جايزه‌ي نوبل شده‌اند.
علاوه بر آن‌ها جين و نيكولاس «تينبرگن» هم تنها برادران برنده‌ي جايزه‌ي نوبل هستند.

متن كامل خبر

 

به‌همت پژوهشگران صنعت نفت، نرم‌افزار شبيه‌سازي راكتورهاي غشايي در كشور طراحي شد
11/07/1385
نرم افزار شبيه‌سازي راكتورهاي غشايي (SGSIM) براي استفاده در فرايند توليد «گاز سنتز» در پژوهشكده‌ي توسعه‌ي پژوهشگاه صنعت نفت طراحي شد.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، «سعدي» مجري طرح توليد اين نرم‌افزار گفت: نرم‌افزار تهيه شده مي‌تواند علاوه‌بر پيش‌بيني «فلاكس اكسيژن نفوذي» در شرايط عملياتي مختلف، واكنش‌هاي مؤثر را نيز محاسبه كند.
وي افزود: بدين‌ترتيب بسته‌ي نرم‌افزاري تهيه شده قادر است با توجه به ورودي‌هاي مختلف مانند: «ابعاد راكتور»، «شرايط عملياتي دما و فشار»، «غلظت» و «شدت گاز ورودي» و «خواص مربوط به غشاي مشخصات محصول خروجي از غشا» را - كه ناشي از واكنش بين گاز طبيعي و اكسيژن نفوذيافته از درون غشاي نفوذيافته‌ي نفوذ‌پذير مي‌باشد - پيش‌بيني كند.
«سعدي» خاطرنشان كرد: مزيت استفاده از غشا جهت «خالص‌سازي اكسيژن ورودي» به «راكتورهاي تبديل گاز طبيعي» در فرايندهاي مختلف مانند: OCM و Syngas به‌دليل كاهش قابل‌ملاحظه‌ي هزينه‌هاي سرمايه‌گذاري به‌اثبات رسيده و به‌همين دليل بررسي دقيق اين مسأله از ديدگاه تئوري و بحث مدل‌سازي رياضي پديده‌ي نفوذ اكسيژن از درون غشاهاي نفوذپذيري مطرح شد.
در همين راستا براي مطالعه‌ي دقيق و تعيين عملكرد سيستم غشا و كاركرد آن در راكتورهاي غشايي، علاوه بر پديده‌ي نفوذ اكسيژن لازم است واكنش‌هاي مؤثر در تبديل گاز طبيعي به محصولات با ارزش نيز طي فرايندهاي مختلف بررسي شود.
بنابر اعلام پژوهشگاه صنعت نفت، وي گفت: از نرم‌افزار شبيه‌سازي راكتورهاي غشايي (SGSIM) مي‌توان براي پيش‌بيني رفتار راكتورهاي غشايي در واحدهاي مختلف و تعيين شرايط بهنيه‌ي عملياتي با توجه به چگونگي عملكرد غشا استفاده كرد كه با توجه به توسعه‌ي غشاهاي نفوذپذير انتخابي، تهيه‌ اين نرم‌افزار كمك شاياني به راكتورهاي غشايي مي‌كند.

متن كامل خبر

 

دانشمندان نانو روكش‌هاي ضدخوردگي خود ترميم‌شونده ساختند
09/07/1385
دانشمندان موفق به ساخت «روكش‌هاي ضدخوردگي» جديدي براي «فلزات» شدند كه در صورت آسيب ديدن «خود به خود ترميم شده» و حفره‌ي ايجاد شده روي فلز اصلاح مي‌شود.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، «هلموت ماهوالد» (Helmut Mohwald) و «ديميتري شجوكين» (Dmitry Shchukin) از «مؤسسه‌ي ماكس‌پلانك» و همكارانشان در دپارتمان مهندسي سراميك و شيشه‌ دانشگاه «آويرو» (Aveiro) پرتغال فرايندي تشريح كرده‌اند كه طي آن يك فلز با لايه‌ي نازك ژل‌مانندي روكش‌دهي شده است.
به‌دليل وجود نوعي افزودني در ژل به‌كار رفته، هنگام آسيب ديدن بلافاصله ترميم آغاز شده و شكاف يا حفره‌ي ايجاد شده روي فلز خود به خود ترميم مي‌شود.
از روش‌هاي متداول و عمومي براي محافظت از خوردگي مي‌توان به «گالوانيزاسيون» و «پوشش‌هاي پليمري» اشاره كرد البته راه ساده‌تري نيز وجود دارد و آن افزودن يك‌لايه‌ي ضد آب روي «آهن»، «فولاد»، «آلياژهاي آلومينيوم» و ديگر فلزات مستعد خوردگي است.
«پوشش‌هاي كروم» يكي از روش‌هاي معمول و مؤثر در اين راستا است اما خطرات «كروم» براي سلامتي در طي فرايند ساخت از جمله مشكلات پيش‌رو در اين زمينه است؛ به‌طوري كه استفاده از پوشش‌هاي كروم از سال 2007 به‌بعد در اروپا ممنوع خواهد شد؛ بنابراين هريك از اين روش‌ها معايب خاص خود را دارند و در نهايت اگر پوشش آسيب ببيند و «آب»، «هوا» يا «عامل خورنده» به فلز پايه برسد اين آسيب‌رساني تشديد مي‌شود؛ لذا بهترين راه‌حل ساخت يك پوشش خود ترميم‌شونده است كه خود را در حين آسيب‌ديدگي يا ايجاد ترك ترميم كند. تهيه‌ي يك فلز خود‌ترميم‌كننده ايده‌اي دست‌نيافتني نيست.
اين روش شامل «پركردن لايه به لايه‌ي روكش‌هاي خودترميم‌شونده» با «حامل‌هاي مولكولي» حاوي «مواد ضدخوردگي» است كه به‌شكل نانومخازن مرتب شده‌اند. اين لايه‌ها به‌تعداد زياد روي هم قرار دارند.
نانوذرات «دي‌اكسيدسيليكون» يا «سيليكا» توسط لايه‌اي از پليمرهاي باردار مانند: «پلي‌اتيلن آمين» و «سولفانات پلي‌استايرن» پوشش داده مي‌شوند؛ سپس لايه‌اي از ماده‌ي ضدخوردگي مانند: «بنزوتري‌‌آزول»، روي اين نانوذرات قرار داده مي‌شود؛ در نهايت اين نانوذرات به‌همراه «ژل سيليكا» - كه داراي «اكسيد زيركونيوم» است - روي فلز رسوب داده شده و پوشش محافظي روي آن ايجاد مي‌شود.
محققان اين روش را روي فلز «آلومينيوم» با موفقيت‌ آزمايش كردند.
«ذرات سيليكا» يك بستر براي مواد ضدخوردگي و پليمرهاي باردار فراهم مي‌كند و «اكسيد زيركونيوم» باعث افزايش «قدرت چسبندگي» لايه‌ي محافظ روي فلز پايه مي‌شود.
اين پوشش همانند ديگر پوشش‌ها عمل مي‌كند و تنها تفاوت آن «هوشمند بودن» در برابر آسيب‌ديدگي است.
زماني كه پوشش دچار آسيب‌ديدگي شود، مواد ضدخوردگي از پليمرها در قسمت آسيب‌ديده آزاد شده و به درون لايه‌ي ژلي نفوذ مي‌كنند و به‌سرعت باعث ترميم شكاف ايجاد شده مي‌شوند؛ تمام اين مراحل قبل از رسيدن هرگونه عامل خورنده به فلز پايه صورت مي‌گيرد.
به‌عقيده‌ي «شجوكين» (Shchukin)، اين پوشش قادر است آلومينيم را در محلول نمكي براي مدت زمان طولاني محافظت كند.
بنابراين گزارش به‌نقل ازستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري نانو، زماني كه پوشش آسيب مي‌بيند نقطه‌ي آسيب‌ديده - كه طولي كم‌تر از چند ده‌ميكرومتر دارد - در كم‌تر از 24 ساعت ترميم مي‌شود.
وي در ادامه افزود: اين پوشش هم‌اكنون براي محافظت از آلياژهاي آلومينيوم در صنعت هوا، فضا استفاده مي‌شود.
در حال حاضر اين مواد مي‌توانند شكاف‌هايي تا طول 100 ميكرومتر را در محلول آبي يا نمكي ترميم كنند.
قدم بعدي، توسعه‌ي اين پوشش‌ها جهت محافظت از ديگر فلزات مانند فولاد است.
اين گروه تصميم دارند تا با سرعت بخشيدن به فرآيند آزاد شدن نانو مخازن حاوي مواد ضدخوردگي و ترميم كننده، سرعت ترميم را افزايش دهند.
براي مشاهده‌ي اصل خبر مي‌توانيد به‌نشاني ذيل مراجعه فرماييد:
http://www.azom.com/details.asp?newsID=5846

متن كامل خبر

 

امكان «پايش مداوم كيفيت آب و هوا، عوامل زيستي و شيميايي – صنعتي» توسط عامل‌داركردن نانولوله‌هاي كربني تك‌ديواره با پپتيدها
04/07/1385
«شركت موتورلا» و «دانشگاه ايالتي آريزونا» از يك پيشرفت كليدي براي استفاده از «نانولوله‌هاي كربني تك‌ديواره» در «ترانزيستورهاي اثر ميداني» را در «حسگر»ها براي شناخت «عوامل شيميايي و زيستي» گزارش كردند. اين تيم تحقيقاتي روشي براي عامل‌دار كردن SWNTها با «پپتيد»ها را توسعه دادند تا «ترانزيستورهاي» «با توان پايين و «حساسيت بالا» توليد كنند كه توانايي تشخيص انتخابي يون‌هاي فلزات سنگين را تا حد قسمت بر تريليون داشته باشد.
به‌گزارش سايت ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري نانو، «ويدا ايلدرم» (Vida Ilderem) يكي از اعضاي گروه تحقيقاتي اظهار داشت: «مجتمع‌سازي نانوحسگرها» به درون «ابزار و شبكه‌هاي حسگري»، «آشكارسازي عوامل شيميايي و زيستي با غلظت‌هاي بسيار پايين» را ممكن مي‌سازد.
در آينده، اين حسگرها مي‌توانند درون ابزار مجتمع‌سازي شوند تا از اين طريق، شبكه‌ي قدرتمند توانايي براي مخابره تغييرات محيطي به افراد يا ديگر وسايل به‌طور يكپارچه توليد كنند.
اين پژوهشگران با استفاده از SWNT-FETها عوامل ويژه‌اي را با به‌كار بردن «يك‌لايه‌ي پليمري عامل‌دارشده» با «پپتيد» تشخيص دادند كه بر توانايي آن‌ها در انتقال سيگنال‌هاي الكتريكي تأثير نمي‌گذارد. اين فناوري مي‌تواند براي «پايش مداوم كيفيت آب و هوا، عوامل زيستي و شيميايي – صنعتي» به‌كار رود.
«نانگ جيان تائو» (Nongjian Tao) ديگر محقق اين گروه بيان كرد: اين حسگر، مبتني بر خواص منحصر به‌فرد «پپتيدها» و «نانولوله‌هاي كربني» است. «پپتيدها» «حساسيت» و «انتخاب‌گر‌ي بسيار بالايي» داشته و مي‌توانند در «تشخيص» و «آشكارسازي» چندين نمونه‌ي شيميايي به‌كار روند و «نانولوله‌هاي كربني» نيز به‌علت «خواص الكترونيكي» منحصر به‌فردشان مشهورند. تركيب اين دو به ما اجازه‌ي «تبديل سريع رويدادهاي تشخيصي پپتيدها» را به «سيگنال‌هاي الكترونيكي» مي‌دهد.
اين‌كار در يك مقاله باعنوان ذيل در مجله‌ي Small منتشر شده است:
Tuning the Chemical Selectivity of SWNT-FETs for Detection of Heavy-Metal Ions
اين پژوهشگران اكنون در حال بررسي حسگري ديگر «آناليت‌ها» و «امكان آشكارسازي چند آناليتي» با «كتابخانه‌هاي حسگري انتخابي» هستند.

 

امكان توليد «خازن‌هاي ظرفيت بالا»: افزايش «ظرفيت خازن» با كاهش در «اندازه‌ي حفره‌ها»ي آن‌ها
03/07/1385
محققان دانشگاه‌هاي «دركسل» (Drexel) امريكا و «پاول صباتير» (Paul Sabatier) فرانسه دريافتند ظرفيت «ابرخازن‌هاي كربني» با كاهش «اندازه‌ي حفره‌ها»ي آن به كم‌تر از يك نانومتر افزايش مي‌يابد. اين كشف مي‌تواند در تهيه‌ي «خازن‌هاي ظرفيت بالا» (Prototype Super Capacitor Device) استفاده شود.
بنابر گزارش ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري نانو به‌نقل از نشريه‌ي (Science Express)، «يوري گوگوتسي» (Yury Gogotsi) از دانشگاه «دركسل» (Drexel)، درباره‌ي يافته‌هاي گروه مطالعاتي خود معتقد است كه «كاهش اندازه حفره‌ها» به كم‌تر از يك‌نانومتر منجر به «كاهش وزن»، «كوچك‌تر شدن و افزايش» «قدرت خازن» مي‌شود. اين ويژگي‌ ممكن است در درك عميق‌تر «حركت يوني» در كانال‌هاي كم‌عرض در برخي سيستم‌ها مانند: «سلول‌هاي بدن انسان» به‌كار رود.
در «ابرخازن‌ها» (يا خازن‌هاي الكتريكي دولايه) بار الكتريكي با جذب يون در سراسر سطح مواد با «تخلخل بالا» ذخيره مي‌گردد. اين ابرخازن‌ها ظرفيتي برابر با «ده‌ها فاراد» براي هر گرم ماده دارد در صورتي كه در «خازن‌هاي دي‌الكتريك معمولي» اين ظرفيت در حد چند ميكرو فاراد است.
«ظرفيت ذخيره‌سازي» بالاي اين ابرخازن‌ها ناشي از يك «ديواره‌ي جداكننده‌ي يك‌نانومتري» ميان «يون‌هاي باردار» و «سطح كربن» است. تاكنون، دانشمندان معتقد بوده‌اند كه «حفره‌هاي ابرخازن‌ها» بايد بزرگ‌تر از «يون الكتروليت» باشند تا بتواند «ظرفيت بالايي» را فراهم كند و هم‌چنين «زمان شارژ انرژي» كاهش يابد.
محققان دانشگاه «پاول صباتير» (Paul Sabatier) اين تفكر را تغيير دادند؛ آن‌ها «ظرفيت كربن‌ها»ي مختلف را كه داراي حفره‌هايي با قطر بين صفر تا 25/2 نانومتر بودند آزمايش كردند. «كربن» مشتق‌شده از «كاربيد تيتانيوم» با حفره‌اي كم‌تر از يك‌نانومتر نشان داد كه «كاهش اندازه‌ي حفره‌ها» موجب «افزايش ظرفيت» مي‌شود. مطابق تئوري موجود با «افزايش اندازه‌ي حفره‌ها» از «يك‌نانومتر به بالا» به‌ازاي هر افزايشي در «اندازه‌ي حفره‌ها» افزايشي را در «ظرفيت» شاهد خواهيم بود.
«يوري گوگوتسي» (Yury Gogotsi) گفت: كار اوليه‌ي ما در ادامه‌ي كارهاي انجام‌شده‌ي قبلي جهت افزايش «اندازه‌ي حفره‌ها»ي مواد كربني و تشخيص بهبود اثر آن بر «ابرخازن‌ها» بود. برخلاف مطالعه‌هاي قبلي، استفاده از «كربن مشتق شده» از «كاربيد» ويژگي مثبتي را براي ما به‌همراه داشت؛ به‌طوري‌كه ما توانستيم «كاهش اندازه‌ي حفره‌هاي كربن» را در محدوده‌ي وسيع و مناسبي تغيير دهيم.
محققين معتقدند كه «كاهش اندازه‌ي حفره‌ها» به دو برابر «اندازه‌ي يون‌هاي حل شده» موجب «كاهش ظرفيت معمول» مي‌گردد زيرا «لايه‌هاي يون‌هاي به‌هم فشرده» از «ديواره‌هاي حفره‌هاي مجاور» پيوند خورده باعث كاهش فضاي قابل‌دسترسي براي تشكيل لايه‌ي دوتايي مي‌گردد.
اما اگر «اندازه‌‌ي حفره» به‌اندازه‌ي «قطر يون» برسد «ظرفيت نرمال‌شده‌ي خازن» صددرصد افزايش مي‌يابد. دانشمندان يقين دارند كه هنگام فشرده شدن يون به «درون حفره»، «لايه‌ي خارجي» آن تغيير شكل مي‌يابد؛ به‌طوري كه فاصله‌ي بين «مركز» يون و «سطح» آن كاهش مي‌يابد و همين موجب «افزايش ظرفيت» مي‌شود. به‌كارگيري «حفره‌هاي كوچك‌تر» از يك‌نانومتر موجب «افزايش ظرفيت‌دهي» از 55 (فاراد بر سانتي‌متر مكعب) (F/cm3) تا 80 (فاراد بر سانتي‌متر مكعب) (F/cm3) مي‌گردد.
محققان معتقدند امكان استفاده از اين «ابرخازن‌ها» در كاربردهاي مختلف وجود دارد؛ براي مثال، «كاهش عرض حفره‌ها» موجب «افزايش دانسيته‌ي انرژي» شده ولي «زمان تخليه» افزايش مي‌يابد. اين ويژگي براي «وسايل نقليه‌ي الكتريكي هيبريدي» مناسب مي‌باشد و استفاده از «حفره‌هاي بزرگ‌تر» در موارد نياز به «قدرت پالسي» مناسب است. به‌كارگيري «مواد كربني» با «حجم بالايي» از «حفره‌هاي باريك» ممكن است هر دو ويژگي‌ «انرژي» و «قدرت» را بهبود بخشد.
«يوري گوگوتسي» (Yury Gogotsi) گفت: هم‌اكنون در حال كار روي پروژه‌اي جهت «افزايش حجم حفره‌هايي» با «قطر» كم‌تر از يك‌نانومتر هستيم؛ اين پروژه، پيشرفت‌هاي كاركردي قابل‌توجهي را نشان مي‌دهد. مرحله‌ي بعدي كار، آزمايش اين پديده در «سيستم‌هاي الكتروليتي» مي‌باشد كه به ما اجازه‌ي «اعمال ولتاژهاي بالاتري» را مي‌دهد. با تركيب نتايج اين يافته‌ها احساس مي‌كنيم كه «ابرخازن‌هاي توليدي آينده» بسيار «كاراتر» از نمونه‌هاي كنوني باشند.
اين تيم تحقيقاتي نتايج كار خود را در نشريه‌ي (Science Express) منتشر كردند.
علاقمندان براي يافتن اصل خبر مي‌توانند به‌نشاني ذيل مراجعه فرمايند:
http://www.nanotechweb.org/articles/news/5/8/10/1

متن كامل خبر

 

به‌همت يك دانشجوي مبتكر، كپسول غواصي با «قابليت توليد اكسيژن» و «استفاده‌ي طولاني» بدون نياز به «شارژ طراحي» ساخته شد
02/07/1385
دانشجوي مبتكر ايراني موفق به اختراع «كپسول غواصي» با قابليت توليد اكسيژن از طريق «الكتروليز آب» شد كه به غواصان امكان مي‌دهد مدتي بسيار طولاني - بدون نياز به شارژ يا تعويض كپسول - در زير آب فعاليت كنند.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، «محمد فراهاني» دانشجوي جوان دانشگاه پيام نور مركز «شازند» با بيان اين‌كه با ارائه‌ي اين طرح، «مدال برنز» و «ديپلم افتخار» «نمايشگاه بين‌المللي اختراعات ژنو سال 2006» و «ديپلم افتخار نمايشگاه بين‌المللي اختراعات مالزي» امسال را كسب كرده است، خاطرنشان كرد: مشكل اصلي در غواصي اين است كه غواص پس از مدتي بايد به سطح آب برگردد و كپسول خود را شارژ يا تعويض كند ولي با كمك اين دستگاه - كه براي اولين بار در جهان ساخته شده - اين مشكل برطرف شده و غواص تا هر زمان كه بخواهد مي‌تواند زير آب باقي بماند و به فعاليت خود ادامه دهد.
وي مدت زمان ممكن براي حضور غواص در زير آب را از «يك روز» تا «يك هفته» و حتي بيش‌تر عنوان كرد و اظهار داشت: عملكرد اين دستگاه به‌صورتي است كه آب را الكتروليز كرده و اكسيژن مورد نياز غواص را در اختيارش قرار مي‌دهد.
«فراهاني» تصريح كرد: كپسول غواصي ابداعي از سه قسمت اصلي شامل: «بدنه»، «كره» و «دستگاه الكتروليز آب» تشكيل شده كه «بدنه» كار «محافظت از كل سيستم»، «كره» كار «ذخيره‌ي آب تصفيه شده» براي دستگاه اصلي و «دستگاه الكتروليز آب» كه قسمت اصلي سيستم است كار «توليد اكسيژن» را برعهده دارد.
وي قيمت تمام شده‌ي مدل آزمايشگاهي اين دستگاه را 50 هزار تومان اعلام كرد و اظهار داشت: اين دستگاه در مراحل اوليه‌ي توليد حدود سه‌ميليون تومان هزينه خواهد داشت ولي اگر به توليد انبوه برسد هزينه‌ي ساخت هر دستگاه به حدود 60 تا 70 هزار تومان كاهش مي‌يابد.
اين دانشجوي مبتكر - كه طرح‌هاي ابتكاري و اختراع‌هاي ديگري از جمله: «سامانه‌ي كاهش خسارت‌هاي زلزله» و «دستگاه آب‌سردكن» و «يخچال مخصوص كوهنوردان» نيز دارد – بزرگ‌ترين انتظار مبتكران و دانشجويان فعال در عرصه‌هاي دانشگاهي را در نظر گرفتن تمهيدات و «تسهيلاتي براي ادامه‌ي تحصيل آن‌ها» و «حمايت معنوي مسؤولان دانشگاه» از مخترعان و فعالان اين عرصه و ارج نهادن به فعاليت‌هاي علمي آن‌ها عنوان كرد.
وي افزود: عرصه‌هاي دانشگاهي زماني مي‌تواند بستر بالندگي دانشجويان باشد كه حمايت مسؤولان به‌خصوص از جنبه‌ي معنوي احساس شود و دانشجوي مبتكر با«انگيزه» و «رغبت» بيش‌تري به فعاليت‌هاي علمي و پژوهشي خود ادامه دهد.
بنابراين گزارش، «فراهاني» ضمن تأكيد بر «لزوم حمايت معنوي» و «ايجاد تسهيلات لازم براي ادامه‌ي تحصيل مخترعان» در داخل كشور اظهار داشت: چنان‌چه شرايط تحصيل در مقاطع كارشناسي و تحصيلات تكميلي براي تمامي مخترعان فراهم شود، قطعاً در «رشد» و «بالندگي‌ فكري» آن‌ها مؤثر خواهد بود و «رغبت» و «انگيزه‌»ي دانشجويان را براي ارائه‌ي كارهاي بهتر فراهم خواهد كرد.
دانشجوي مبتكر دانشگاه پيام نور درباره‌ي مشكلات مخترعان در كشور نيز گفت: مشكل «نظام وظيفه» مهم‌ترين مشكل مخترعان و مبتكران جوان است چرا كه بيش‌تر مخترعين مشمول نمي‌توانند در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي كشورهاي خارجي شركت كرده و يا در صورت شركت بايد مبلغ هنگفتي را به‌عنوان وثيقه اختصاص دهند و اين مسأله براي بسياري از مخترعان امكان‌پذير نيست؛ لذا از حضور در نمايشگاههاي بين‌المللي اختراعات محروم خواهند شد كمااين‌كه اخيراً نمايشگاه تخصصي اختراعات در مجارستان برپا بود كه من به‌دليل مسائل نظام وظيفه و مشكلات خروج نتوانستم در اين نمايشگاه شركت كنم.
بنابراين گزارش، وي با بيان اين‌كه ايران جزو كشورهاي مشمول قانون كپي‌رايت و PCT نيست، فقدان امنيت اطلاعاتي را مشكل ديگر مخترعان عنوان كرد و گفت: مخترعان كشور ما براي شركت در نمايشگاه‌هاي مختلف امنيت اطلاعاتي ندارند و اين مسأله موجب نگراني مخترعان است چرا كه امكان كپي از طرح آن‌ها همواره وجود دارد.

متن كامل خبر

 

چگونگي عضوگيري و مدارك لازم براي «احراز نخبگي» اعلام شد
02/07/1385
«سخنگوي بنياد ملي نخبگان» در خصوص تسهيلات نظام وظيفه‌ي نخبگان گفت: افرادي را كه در چارچوب «آيين‌نامه‌ي احراز نخبگي» به «ستاد كل نيروهاي مسلح» معرفي مي‌كنيم كه مطابق «ضوابط ستاد» تسهيلات تعيين‌شده را دريافت مي‌كنند كه در اين راستا از 23 تير 1385 تاكنون تعدادي از افراد متقاضي به «ستاد كل نيروهاي مسلح» معرفي شده‌اند.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «دكتر اميرحسين طاهري» «رئيس دفتر معاون اول رئيس‌جمهور» و «سخنگوي بنياد ملي نخبگان» - كه در نخستين نشست مطبوعاتي پيرامون عملكرد بنياد نخبگان سخن مي‌گفت - خاطرنشان كرد:‌ آيين‌نامه‌ي حمايت از نخبگان در كارگروه هيأت امنا تكميل شده و براي اجرا نيازمند تصويب هيأت امناي بنياد است اما با توجه به «پويايي استعدادها» و نيز «موانع موجود» بر سر راه نخبگان، باب آن باز بوده و موارد ديگري نيز مي‌تواند به آيين‌نامه افزوده شود.
وي خاطرنشان كرد: براي حمايت مادي و معنوي از نخبگان، آيين‌نامه‌هاي متعددي در گذشته در سازمان‌ها و نهادهاي متعددي چون «دفتر جذب نخبگان»، «استعدادهاي درخشان»، «شوراي هدايت استعدادهاي درخشان»، «انجمن نخبگان» و غيره وجود داشت كه فعاليت‌هاي آن‌ها كماكان به قوت خود باقي است و فعاليت هيچ‌يك از آن‌ها متوقف نشده اما بنياد در ميان‌مدت و درازمدت وظيفه‌ي سازماندهي آن‌ها را دارد و نگاه كلي ما، «بسترسازي براي نخبگان» جهت «ارائه‌ي خدمت به مردم» است تا واسطه‌اي باشيم ميان تئوري و آن‌چه بايد در عمل تحقق يابد.
«دكتر طاهري» افزود: آيين‌نامه‌ي احراز نخبگي توأم با بهره‌گيري بسيار بالا، دقيق و زمان‌بر از تجربه‌هاي موجود در گذشته‌ي نهادهاي فعال در زمينه‌ي امور مربوط به نخبگان و نيز نظر افراد نخبه، تدوين شده كه اميدواريم در اجراي امور نيز ما را ياري رسانند.

 تعيين «اعضاي هيأت علمي» واجد شرايط احراز نخبگي
وي خاطر نشان كرد: تعيين برگزيدگان اعضاي هيأت علمي - كه در مراتب دانشگاهي كار ممتاز و شاخصي انجام داده‌اند – به‌عنوان يكي از گروه‌هاي مشمول احراز نخبگي، نيازمند ضوابط اجرايي است كه تدوين آن به وزارتخانه‌هاي مربوطه محول شد تا دو هفته پس از آخرين جلسه‌ي هيأت امنا آن را ارائه دهند.
سخنگوي بنياد ملي نخبگان تصريح كرد: بنياد وظيفه‌ي «شناسايي»، «هدايت»، «حمايت»، «جذب» و «به‌كارگيري» نخبگان و استعدادهاي برتر را دارد و هر كس كه مي‌خواهد زير چتر حمايت بنياد قرار گيرد بايد مصاديق احراز نخبگي را داشته باشد و البته مطالعه‌هاي ما محدود و بسته نيست و اين‌كار هم‌چنان ادامه دارد.
بنابراين گزارش، وي در خصوص «نوع حمايت بنياد» از واجدين شرايط گفت: حمايت‌هاي مادي و معنوي شامل «تسهيلات مالي»، «وام»، «اعتبار» و در صورت نياز «مسكن» يا «هر نوع حمايتي» است كه يكسان نبوده و با مشورت فرد نخبه انجام مي‌شود لذا اين حمايت‌ها به‌فرد نخبه نيست بلكه به‌ايده‌ي وي و كمك به بسترسازي آن در اجرا است كه منفعت آن شامل عامه‌ي مردم مي‌شود.

 راه‌اندازي «وب‌سايت بنياد» به‌منظور ارتباط مستقيم با نخبگان
وي با اشاره به اهميت ارتباط مستقيم با نخبگان گفت: ارتباط مستقيم با نخبگان امري ضروري است و بنياد در تلاش براي تكميل سير حمايتي و حفظ نخبه در داخل كشور است كه در آينده برنامه‌هاي خود را معرفي مي‌كند.
وي در معرفي سايت بنياد اظهار كرد: اطلاعات موجود در سايت مربوط به اخبار بنياد، «جلسه‌هاي كارگروه‌ها»، «معرفي بنياد و اساسنامه»، «مصوبه‌ها» و «فرم» مربوط به شناسايي نخبگان به‌نشاني الكترونيكي ذيل است:
www.bonyad-nokhbegan.ir

 ايجاد «دفاتر بنياد نخبگان» در واحدهاي جهاد دانشگاهي
وي خاطر نشان كرد: با كليه‌ي دانشگاه‌هاي تحت‌نظارت وزارتخانه‌هاي علوم و بهداشت براساس نفرات حايز شرايط نخبگي دانشگاه‌هاي تهران، اميركبير، شهركرد و اهواز مكاتبه شده و مابقي مكاتبه‌ها تا ميلاد امام حسن مجتبي(ع) انجام مي‌شود.
هم‌چنين طبق مذاكره‌هاي صورت گرفته با جهاد دانشگاهي تصميم به ايجاد دفتري براي ارتباط مستمر متقاضيان در واحدهاي جهاد دانشگاهي داشته‌ايم.

 «مدارك مورد نياز» براي واجدان شرايط احراز نخبگي
«دكتر طاهري» در خصوص مدارك مورد نياز نخبگان واجد شرايط احراز نخبگي گفت: در پاكت‌هاي ارسالي واجدان شرايط، نامه‌ي درخواست افراد و مدارك تأييديه‌ي آن‌ها از «مراكز وزارت علوم و بهداشت» و «سازمان پژوهش‌هاي علمي و صنعتي ايران» قرار دارد و تا تكميل درخواست‌ها، كارت عضويت براي افراد صادر نمي‌شود.
مبناي كار ما نفرهاي «اول تا سوم» كنكور سراسري 85 است اما سنوات قبل نيز در دستور ادامه‌ي كار بنياد قرار دارد.

 «آمادگي مجلس» براي افزايش بودجه‌ي بنياد
وي در خصوص بودجه‌ي بنياد اظهار كرد: علت عدم جذب بودجه‌ي سال گذشته، «عدم تعيين احراز شرايط نخبگي» بود كه در سال 1385 بودجه تحقق مي‌يابد و آمادگي مجلس شوراي اسلامي براي افزايش بودجه‌ي بنياد نيز محسوس است.
بنابراين گزارش، «دكتر طاهري» با اشاره به روند تشكيل بنياد نخبگان گفت: در سال 83 ايجاد بنياد ملي نخبگان از سوي رهبر معظم انقلاب اسلامي پيشنهاد و اساسنامه‌ي آن در دولت گذشته تصويب شد و فعاليت‌هاي اجرايي بنياد از اواخر سال 84 در دستور كار دولت نهم قرار گرفت.
براساس اساسنامه، اولين اقدام لازم، «تشكيل اركان بنياد» و در رأس آن «هيأت امنا» بود كه طي جلسه‌هايي با فرهيختگان كشور، اعضاي حقيقي شامل «دكتر منصور كبگانيان»، «دكتر محمدرضا انصاري»، «حجت‌الاسلام والمسلمين دكتر سيد احمد علم‌الهدي»، «دكتر مرضيه وحيدي دستجردي»، «دكتر زهرا رهنورد»، «دكتر مهدي‌نژاد نوري» و «دكتر كي‌نژاد» و اعضاي حقوقي نيز شامل: «دكتر مخبر دزفولي»، «دكتر زاهدي»، «دكتر باقري لنكراني»، «دكتر صفار هرندي»، «مهندس فرشيدي»، «دكتر جاسبي»، «دكتر رهبر»، «دكتر عباسپور تهراني»، «دكتر منتظري» و «حجت‌الاسلام و المسلمين محمديان» انتخاب شدند و در اوايل سال 85 حكم آن‌ها صادر شد و فعاليت اجرايي پس از برگزاري اولين جلسه‌ي هيأت امنا شكل گرفت.
«دكتر طاهري» خاطر نشان كرد: از ميان اعضاي هيأت امنا، يك «گروه كاري» براي تدوين آيين‌نامه‌هاي اجرايي شامل: «آيين نامه‌ي مالي»، «تشكيلات بنياد»، «شرايط احراز نخبگي و حمايت»، به‌عنوان مبناي كار بنياد تشكيل شد.
وي افزود: در آيين‌نامه‌ي احراز نخبگي، شرايط و ضوابط نخبگان و استعدادهاي برتر تعيين شد كه پس برگزاري 14 جلسه‌ي كارگروه، تدوين شده و براساس مفاد 4 اساسنامه‌ي بنياد بايد به‌تصويب «شوراي‌عالي انقلاب فرهنگي» رسيد كه در تاريخ 28 مرداد 1385 اين آيين‌نامه ارسال و در 14 شهريور 1385 از سوي شورا تصويب شد.
بنابراين گزارش، وي در ادامه اظهار كرد: اولين اقدام اجرايي پس از تصويب آيين‌نامه ‌در قالب «فرم‌هاي عملياتي، مكاتبه‌اي» با «وزارت علوم، تحقيقات و فناوري»، «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي»، «رؤساي مديريت حوزه‌هاي علميه‌ي قم و مشهد» انجام شد تا در چارچوب محيط‌هاي تحت پوشش خود اطلاع‌رساني كنند و در سطح محدودي فراخوان بنياد را به واجدان شرايط برسانند و مرحله‌به‌مرحله اين‌كار پيشرفت كند؛ به‌طوري كه اين بنياد در آينده با هماهنگي استانداران در شهرستان‌ها نيز دفاتر خود را برپا مي‌كند و اين زماني است كه چرخه‌ي كار بنياد در تهران به‌نتيجه برسد و در مرحله‌ي بعد، نظام‌نامه‌ي نمايندگي بنياد را - كه در حال تدوين است - در داخل و خارج از كشور توزيع كنيم.
«سخنگوي بنياد ملي نخبگان» تصريح كرد: در اولين گام در ديداري كه نفرات برتر كنكور سراسري 85 با مقام معظم رهبري داشتند، توسط «نهاد نمايندگي ولايت فقيه در دانشگاه‌ها»، فرم عضويت در اختيار افراد قرار گرفت و نخستين اسامي در بانك اطلاعاتي بنياد درج شد.

 «چگونگي عضوگيري» بنياد ملي نخبگان
وي در بيان فرايند فعاليت و عضوگيري بنياد گفت: در فرم‌ها به افراد توصيه شده به‌هيچ‌وجه درخواست‌ها را به‌صورت مستقيم و دستي ارسال نكنند و براي حفاظت اين اسناد و مدارك و ضابطه‌مند بودن آن‌ها از طريق صندوق پستي به‌شماره‌ي 334-19615 به «دبيرخانه‌ي بنياد» ارسال كنند و پس از آن به«‌شوراي نخبگان» واصل مي‌شود كه عنوان مميزي شرايط احراز نخبگي را برعهده دارد اما تا زمان تشكيل شورا، كارگروه هيأت امنا، اين وظيفه را انجام مي‌دهد.
بنابراين گزارش، وي افزود: از زمان وصول فرم‌ها به دبيرخانه تا زمان دريافت شماره‌ي عضويت موقت، 45 روز تا دو ماه به‌طول مي‌انجامد اما ارسال فرم به‌صورت الكترونيكي نيست.
«دكتر طاهري» تصريح كرد: در صورت نياز به مراجعه‌ي حضوري به بنياد، ساختمان بنياد ملي نخبگان واقع در خيابان زعفرانيه و ساختماني در خيابان نوفل لوشاتو تعيين شده كه تاكنون 400 نفر مراجعه كرده‌اند و سؤال‌هايي پيرامون شرايط احراز نخبگي و يا ارائه‌ي پيشنهاد براي چگونگي اداره‌ي بهتر امور مربوط به نخبگان داشته‌اند.

متن كامل خبر

 

مديركل پژوهشي وزارت علوم: نشريه‌هاي ايراني نمايه‌ده درISI به پانزده نشريه افزايش يافت
31/06/1385
مديركل امور پژوهشي وزارت علوم «رشد كيفي نشريه‌هاي علمي كشور»، «انتشار به‌موقع يافته‌هاي محققان كشور»، «راه‌اندازي پايگاه استنادي علوم ايران و كشورهاي اسلامي» و «پذيرفته شدن بيش‌تر مجله‌هاي علمي كشور در جامعه‌ي علمي، تخصصي مربوطه» را از اهم اهداف كيفي ترسيم‌شده براي توسعه‌ي نشريه‌هاي علمي كشور در «وزارت علوم» عنوان كرد.
«دكتر بهزاد سلطاني» در «همايش نشريه‌هاي علمي كشور و پايگاه استنادي علوم ايران و كشورهاي اسلامي» (ISC) سخن مي‌گفت بر سياست وزارت علوم مبني بر حمايت از نشريه‌هاي علمي تأكيد كرد و حمايت از «تخصصي‌تر شدن نشريه‌ها» به‌شرط داشتن مقاله‌هاي كافي و «ارتباط مناسب نشريه‌ها با جامعه‌ي علمي مربوطه»، «كمك مالي به نشريه‌هاي علمي»، «تشويق مقاله‌هاي داخلي» توسط دانشگاه‌ها و مؤسسه‌هاي پژوهشي، «تأمين مالي مجله‌هاي علمي»، «كمك مالي متناسب با ارزيابي» و ... را از جمله اين سياست‌هاي حمايتي برشمرد.
وي با تأكيد بر اين‌كه «توليد علم» با «داوري جامعه‌ي علمي» گره خورده و مبناي اصلي توليد علم در هر كشور، داوري جامعه علمي است، تصريح كرد: داوري علمي كه اساس كار مجله‌هاي علمي است به جريان توليد علم شتاب بيش‌تري مي‌بخشد.
«دكتر سلطاني» رسالت اصلي مجله‌هاي علمي را «رشد كمي و كيفي توليد علم در كشور» عنوان و خاطرنشان كرد: نشريه‌هاي علمي بايد «ابزار انتشار، ‌ترويج و ذخيره‌ي علم» كشور بوده و به‌سمت «تخصصي‌تر شدن» پيش روند. در اين راستا، نشريه‌هاي علمي نبايد ابزاري براي ارتقاي اعضاي هيأت علمي تلقي شوند اگرچه اين نشريه‌ها مي‌توانند به‌ارتقاي اعضاي هيأت علمي كمك كنند.
وي گفت: نشريه‌هاي علمي هم‌چنين نبايد به ابزاري براي «نمايش سطح علمي» يك دانشگاه و يا مؤسسه‌ي علمي تبديل شوند هم‌چنان كه نبايد از آن‌ها انتظار داشت كه براي «ترويج يك علم» در ميان «عامه‌ي مردم» ايفاي نقش كنند چرا كه رسالت اين نشريه‌ها، «ترويج علم» در ميان جامعه‌ي علمي تخصصي مرتبط است.
«مدير كل امور پژوهشي وزارت علوم» در ادامه با اشاره به «افق ترسيم‌شده» در «سند چشم‌انداز بيست‌ساله‌ي كشور» - كه كسب مقام اول علمي در سطح منطقه است - «رشد سريع دوره‌هاي تحصيلات تكميلي» در دانشگاه‌هاي كشور و «رشد فزاينده‌ي انجمن‌هاي علمي» را از فرصت‌ها و زمينه‌هاي موجود براي گسترش نشريه‌هاي علمي در كشور خواند و در عين‌حال نسبت به تبديل شدن مجله‌هاي علمي به «مجموعه مقاله‌ها» و تنزل آن‌ها به ابزاري براي «ارتقاي علمي اعضاي علمي» ابراز نگراني كرد.
بنابراين گزارش، «دكتر سلطاني» - با اشاره به اين‌كه هم‌اكنون 15 مجله‌ي علمي ايراني در ISI نمايه شده‌اند - وجود اين تعداد نشريه‌هاي علمي با سطح قابل‌قبول بين‌المللي، «راه‌اندازي پايگاه استنادي علوم ايران و كشورهاي اسلامي» (ISC)، «وجود حجم كافي از نشريه‌هاي علمي» براي شكل‌گيري جريان علمي و كيفي نشريه‌هاي علمي از جمله وجود 121 مجله‌ي علمي علوم انساني را از جمله ظرفيت‌ها و نقاط قوت موجود در اين زمينه عنوان و ابراز اميدواري كرد كه با راه‌اندازي پايگاه ISC نمايه‌سازي نشريه‌هاي كشور به‌ويژه در حوزه‌ي علوم انساني تسريع و تسهيل ‌شود كه اين امر در نهايت كمك شاياني به شكل‌گيري جريان‌هاي علمي در كشور خواهد بود.

 

ساخت «تشديدگرهاي نانولوله‌اي» با «فرکانس» بي‌سابقه‌ي «گيگا هرتزي»
29/06/1385
فيزيکدانان امريکايي يک سيستم «تشديدگر نانوالکترومکانيکي» (NEMS) ساخته‌اند که مي‌تواند تشديد مکانيکي خودآشکارسازي را با فرکانس بيش از 3/1 گيگاهرتز ايجاد نمايد.
به‌گزارش سايت ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري‌هاي نانو به‌نقل از مجله‌ي «دوره‌ي مقاله‌هاي فيزيكي» (Physical Review Letters)، اين ابزار با «ساختار نانولوله‌ي کربني» خود مي‌تواند در «دماي اتاق» و «فشار اتمسفر» کار کند.
در مجموع تمام اين موارد از جمله ويژگي‌هاي دور از انتظار و دست‌نيافتني تلقي مي‌شد که تشديدگر «تشديدگر نانوالکترومکانيکي» (NEMS) آن را عملي ساخته ‌است.
در تشديدگرهاي نانولوله‌اي قبلي حداکثر فرکانس ايجاد شده در محدوده‌ي 200 مگاهرتز بود ضمن آن‌که در «فشار اتمسفري» هم کار نمي‌کردند.
«الكس زتل» (Alex Zettl) و همکارانش از دانشگاه «برکلي کاليفرنيا» و «آزمايشگاه ملي لورنس برکلي» - که اين «تشديدگر نانوالکترومکانيکي» (NEMS) را ساخته‌اند – هم‌چنين نشان دادند که از اين ابزار مي‌توان به‌صورت «آشکارسازهاي جرمي بسيار حساس» با «قدرت تفکيک» آتوگرم ( 18- 10 گرم) استفاده نمود.
اندازه‌گيري جرم در اين مقياس براي اولين بار در سال 2004 توسط «هارولد كرايگ هيد» (Harold Craighead) و همکارانش در «دانشگاه کرنل» انجام شد. آن‌ها براي مشاهده‌ي تغيير فرکانس تشديد لرزانک «تشديدگر نانوالکترومکانيکي» (NEMS) از «روش‌هاي ليزري» استفاده نمودند.
اگرچه محققان «برکلي» به‌«قدرت تفکيک» بهتري دست نيافته‌اند اما در سيستمي که ابداع کرده‌اند از روش «خودتشخيصي الکتريکي» استفاده شده و ديگر نيازي به کاربرد «پرتو ليزر» نمي‌باشد. به اين‌ترتيب ساخت اين تشديدگر گام مهمي در توسعه‌ي «حسگرهاي شيميايي و زيستي بسيار حساس» به‌شمار مي‌آيد.
به‌نظر اين محققان از آن‌جا که «نانولوله‌هاي کربني» قابليت «خودساماني» درون ساختارهاي بسيار کوچک تا حد مولکولي را دارند، دانشمندان بسيار اميدوارند که بتوان از آن‌ها جهت «توسعه‌ي آشکارسازهاي جرمي بسيار حساس» استفاده نمود. به‌عقيده‌ي آن‌ها حتي ايجاد تحول خارق‌العاده‌ي ديگري به‌کمک اين «نانولوله‌هاي کربني» و دستيابي به «حساسيت آشکارسازي جرمي» تا حد (21-10) دور از انتظار نيست.
اين تشديدگر از «نانولوله‌هاي کربني» تشکيل شده که «بين دو الکترود منبع و جريان روي ماده‌ي پايه‌ي سيليسيومي» محصور شده است. بخش مياني اين نانولوله به‌گونه‌اي است که مي‌تواند آزادانه روي شياري که «الکترود گيت» داخل آن قرار دارد، ارتعاش نمايد. فاصله‌ي بين «الکترودهاي منبع و جريان»، 1000-300 نانومتر و فاصله‌ي بين «نانولوله» و «الکترود گيت» 500-200 نانومتر مي‌باشد.
اين تشديدگر با اعمال يک‌سيگنال RF به «الکترود گيت» فعال مي‌شود. يک سيگنال حامل هم - که کمي متفاوت از فرکانس سيگنال فعال‌کننده است - به الکترود جريان اعمال مي‌شود و مشاهده‌ي «الکترود منبع» هم توسط يک «تقويت‌کننده‌ي ثابت» مشاهده مي‌شود.
دانشمندان اين نانولوله‌هاي کربني را در هر دو حالت «ساده» و «روکش‌دار» (با فلزهايي مانند: اينديوم) آزمايش كردند. آن‌ها هم‌چنين توانستند «کميت» و «تحرک‌پذيري» بار اضافي روي اين نانولوله‌ها را با دو روش متفاوت براي اندازه‌گيري «خواص تشديدي» اين «تشديدگر نانوالکترومکانيکي» (NEMS) تعيين نمايند.
نتايج اين‌كار در مجله‌ي«دوره‌ي مقاله‌هاي فيزيكي» (Physical Review Letters) شماره‌ي 97 چاپ شده است.
علاقمندان براي مشاهده‌ي اين خبر مي‌توانند به‌سايت به‌نشاني ذيل مراجعه فرمايند:
http://www.nanotechweb.org/articles/news/5/9/3/1

 
 
آرشيو اخبار
   
<<صفحه قبل  [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] صفحه بعد>>
افراد آنلاين: 10    بازديد امروز: 4    كل بازديدها: 85262
  صفحه اول | راهنماي سايت | آموزش | زنگ تفريح | مصاحبه | معرفي کتاب | مشاوره  
  مسابقه | اخبار | نظرات و پيشنهادات | پرسش و پاسخ علمي | درباره ما