|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محافظت از چوب در برابر پوسيدگي با نانوذرات |
|
06/06/1385 |
محققان دانشگاه صنعتي ميشيگان امريکا سيستم جديد مبتني بر فناوري‌نانو ارائه داده‌اند که برمبناي آن مي‌توان «پوسيدگي چوب» را به‌تعويق انداخت.
به‌گزارش سايت خبري «ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري‌هاي نانو»،اين سيستم مي‌تواند در «نگهداري الوارها» و «صنعت چوب» تحولي ايجاد کند.
طبق نظر «آژانس محافظت از محيط زيست امريکا»، «آرسنات مس کروماته شده» (CCA) از سال 1940 در صنعت چوب به‌عنوان نگهدارنده چوب مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به اين‌که اين ترکيب حاوي «آرسنات» خطرناك است در نتيجه استفاده از «آرسنات مس کروماته شده» (CCA) در ايالات متحده از سال 2003 ممنوع گرديده است.
آفت‌کش‌هاي آلي زنده به‌عنوان جايگزيني مناسب براي «آرسنات مس کروماته شده» (CCA) معرفي شدند ولي مشکل اين دسته از مواد، حلاليت کم آن‌ها در آب نسبت به «آرسنات مس کروماته شده» (CCA) است. براي حل اين مشکل بايد «سورفكتانت‌ها» به اين «امولسيون» قبل از تزريق به چوب اضافه شوند. اما استفاده از «سورفاکتانت‌ها» منجر به کاهش بازده و تضعيف علمکرد «آفت‌کش‌ها» مي‌شود و در نتيجه مشکلات ديگري را پديد مي‌آورد.
«پت هايدن» (Pat Heiden) استاديار دانشکده‌ي شيمي دانشگاه «ميشيگان» و «پيتر ليك» (Peter Lake) استاد «دانشکده‌ي صنايع چوب و جنگلداري» اين دانشگاه، راه‌حل مناسبي براي اين مشکل پيشنهاد داده‌اند. راه‌حل آن‌ها استفاده از «نانوذرات جامد» به‌جاي «امولسيون مواد آلي» در «تزريق الوارها» مي‌باشد.
آن‌ها دانه‌هاي ريزي از ذرات «پلي‌وينيل پيريدين» و «پلي‌وينيل پيريدن» همراه «استايرن» با قطر متوسط 100 نانومتر براي اين‌کار تهيه کردند. «پت هايدن» (Pat Heiden) درباره‌ي اين مواد مي‌گويد: آن‌ها به‌دنبال يافتن مواد جديد با کارايي بالاتر هستند.
در اين روش ابتدا «آفت‌کش‌ها» را در «غلظت‌هاي مختلف» درون يك فاز پليمري جامد قرار مي‌دهند. بعد از اين‌كه چوب‌ها تحت‌خلأ استاندارد قرار گرفتند و هوا از آن‌ها خارج شد، «سوسپانسوني» شامل «نانوذرات» (نانوپليمر) حاوي آفت‌كش، به آن‌ها تزريق شده و تا حدود 16 اتمسفر تحت‌فشار قرار مي‌گيرند. فشار باعث نفوذ «سوسپانسيون» به‌درون خلل و فرج و كانال‌هاي ساختار چوب مي‌شود. سپس آفت‌كش‌ها به‌آهستگي از درون «نانوذرات» به‌درون چوب نفوذ مي‌كند. «ميزان نفوذ» مي‌تواند با «تغيير خواص شيميايي» و «مساحت سطح پليمر» و يا «آفت‌كش خاص» كنترل شود.
«پيتر ليك» (Peter Lake) و «پت هايدن» (Pat Heiden) آزمون‌‌هاي خود را در آزمايشگاه انجام دادند و با «دوز مصرف کم» از آفت‌کش، نتيجه‌ي مطلوبي به‌دست آوردند. استفاده از اين روش، مشکلات کمي در پي داشت. اين گروه دو قارچ‌کش - كه يكي براي چوب‌ها و ديگري «كلرواتالونيل» (Chlorothalonil) براي چمن‌ها استفاده مي‌شود را آزمايش کردند. اين آفت‌کش به‌صورت معمول براي چوب استفاده نمي‌شود ولي به‌دليل عدم وجود مشکل انحلال در اين روش توانستند از آن استفاده کنند.
کنترل «انحلال مواد» و «ميزان آزادسازي آن‌ها» به‌عنوان نقطه‌ي قوت اين روش، محققان را قادر به استفاده از برخي آفت‌کش‌ها مانند: «بركس» (Brax) كرد. «پيتر ليك» (Peter Lake) معتقد است که «بوريتس» (Borates) محافظ‌هاي خوبي براي چوب‌ها هستند آن‌ها به‌شدت در آب قابل‌حل هستند؛ بنابراين اگر درون چوب قرار داده و فشرده شوند هنگام باران آمدن، شسته شده و از چوب خارج مي‌شوند و چوب پوسيده مي‌شود. در نتيجه اين خيلي مهم است كه اين آفت‌كش‌هاي «ارزان»، «كارامد» و «خيلي ايمن»، «طول عمر زيادي« داشته باشند.
«پت هايدن» (Pat Heiden) معتقد است اين روش داراي مشکلات خاص مانند: «مشکلات» و «هزينه‌ي تهيه‌ي نانوذرات» در مقابل تهيه‌ي سهل و ارزان يك «محلول» يا «سوسپانسيون مايع» اشاره کرد. حال سؤالي که اين‌جا مطرح مي‌شود اين است که آيا مجموع هزينه‌ها در اين روش کاهش خواهد يافت؟ اين مسأله‌اي است که آينده آن را مشخص‌تر مي‌کند.
برپايه‌ي گزارش منتشر شده‌ي «كلولند» (Cleveland) از گروه «فريدونيا» (Freedonia Group) «ميزان تقاضاي محافظ‌هاي چوب» با 3/3 درصد افزايش نسبت به‌سال 2006، در سال 2009 به‌مبلغ 470 ميليون دلار خواهد رسيد.
با توجه به‌روند روبه‌رشد تقاضا در صنعت چوب به‌خصوص براي ساخت «ميز»، «کلبه» و ... انتظار مي‌رود رقم فوق‌الذکر نيز افزايش يابد. در اين گزارش آمده است که محافظ‌هاي چوب مبتني بر آب تا سال 2009 روند رو به رشدي طي خواهند کرد که دليل آن سازگاري زيست محيطي اين روش اعلام شده است.
|
|
|
|
|
|
نانوخوشه‌هاي طلا و كشف دانشمندان ژاپني درباره‌ي «چگونگي حرکت ذره‌ها از درون سلولها» |
|
05/06/1385 |
دانشمندان ژاپني موفق به كشف «چگونگي حرکت ذره‌ها از درون سلولها» شدند.
به‌گزارش سايت خبري «ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري نانو» به‌نقل از سايت به‌نشاني Physorg.com دانشمندان ژاپني دريافته‌اند «بلورهاي ترکيبات آلي» شريک بسيار خوبي براي «مواد کامپوزيتي طلايي» مي‌باشند. «نانوذرات طلا» تمام سطوح بلورهاي آلي را به‌طور يکنواخت پوشش نمي‌دهند بلکه انتخابگر بوده و تنها وجوه خاصي را اشغال ميکنند.
اين گزارش مي‌افزايد: نه‌تنها خانم‌هاي دوستدار جواهرات بلکه دانشمندان نيز مجذوب «خوشه‌هاي طلا» گرديده‌اند. نانوذرات به‌دليل خواص منحصر به فرد «نوري»، «الکترونيکي» و «کاتاليستي» خود مورد توجه بوده و بلوک‌هاي ساختماني ايده‌آلي براي نانوساختارها مي‌باشند. مواد کامپوزيتي با آرايش يک يا دو بعدي نانوذرات طلا براي ساخت اجزاي نانومقياس جذاب مي‌باشند.
«سيجي شينكايي» (Seiji Shinkai) و همکارانش از تک‌بلورهاي ميلي‌متري «آمينو اسيد L – سيستئين» استفاده کردند.
يک تک بلور از يک شبکه‌ي بلوري يکنواخت منفرد تشکيل مي‌شود. «سيستئين» به‌شکل منشورهاي شش‌ضلعي متبلور مي‌شود. چنين بلوري دو سطح شش‌ضلعي موازي با هم دارد که گوشه‌هاي آن‌ها به‌وسيله‌ي شش وجه مستطيلي به‌هم وصل شده‌اند.
اگر يک بلور شفاف به‌مدت دو ساعت در محلول حاوي «نانوذرات طلا» معلق بماند بنفش‌رنگ مي‌شود. زير ميکروسکوپ مشخص است که تنها دو وجه موازي شش‌ضلعي بنفش شده است و سطوح مستطيلي بدون تغيير باقي مانده و بي‌رنگ مي‌باشند. ايجاد رنگ بنفش در سطوح شش‌ضلعي به‌دليل رسوب نانوذرات طلا روي اين سطوح مي‌باشد. مشخص است که نانوذرات طلا انتخابگر بوده و تنها روي سطوح شش‌ضلعي منشور رسوب ميکنند.
مولکول‌هاي «سيستئين» به‌صورت لايه لايه در منشور قرار مي‌گيرند که اين لايه‌ها موازي سطوح شش‌ضلعي مي‌باشند.اين لايه‌ها با شبکه‌اي دوبعدي از پيوندهاي هيدروژني - که ميان گروه «آميني» و «اسيدي» «آمينو اسيد» ايجاد مي‌شوند - کنار هم نگه‌داشته مي‌شوند. اين گروه‌هاي قطبي روي سطح شش‌ضلعي قرار گرفته و با استفاده از «نيروي الکتروستاتيکي» نانوذرات طلا را جذب ميکنند. اما سطوح مستطيلي به‌صورت يک در ميان از گروه‌هاي قطبي و غيرقطبي تشکيل شده‌اند.
دانسيته‌ي گروه‌هاي قطبي جاذب روي اين سطوح پايين‌تر از آن است که بتواند نانوذرات طلا را به خود جذب کند. ايجاد پوشش انتخابگر سطح در بلورهاي ميکرومقياس نيز اتفاق مي‌افتد. به‌عنوان مثال مي‌توان از نانوذرات طلا براي ايجاد پيوند با مواد ديگر بهره برد. با استفاده از نيروهاي جاذبه و دافعه ميان سطوح پوشيده و نپوشيده بلورها، اين امکان به‌وجود مي‌آيد که بتوان مجموعه‌اي به هم فشرده از اين بلورها را به‌صورت جهت‌دار ايجاد نموده و در نتيجه ساختارهاي توده‌اي را به شکل کاملاً هدفمند و دلخواه توليد نمود.
اين گزارش درباره‌ي «امكان رديابي درون سلولي با استفاده از نانوذرات روکش‌شده‌ي طلا»، مي‌افزايد: نانوذرات طلا به‌دليل دارا بودن ويژگي‌هاي «فيزيکي» و «نوري» منحصر‌به‌فرد، به‌سرعت به ابزار مفيدي براي محققان زيست‌پزشکي بدل شده‌اند. با اين وجود به‌کارگيري مؤثر آن‌ها در تحقيقات «سرطان» و «تومور‌شناسي باليني» به توانايي تثبيت پيوند ميان اين ذرات با «مولکول‌هاي هدف» و «داروها» بستگي دارد.
استفاده از نوعي روکش جديد با عامل زيستي، با قابليت چسبندگي شديد به سطح نانوذرات طلا مي‌تواند عامل مؤثري براي برقراري اتصال پروتئين‌ها و ساير مولکول‌ها به سطح نانوذرات طلا باشد.
دکتر «منصور آميج» (Mansoor Amij) و همکارانش در دانشگاه «شمال شرقي» (Northeastern) موفق به ساخت شکل اصلاح‌شده‌اي از پليمرهاي زيست‌سازگار «پلي‌اتيلن گليکول» (PEG) شدند که مي‌تواند عاملي براي برقراري پيوند ميان نانوذرات طلا و ساير مولکول‌ها باشد. در حالت طبيعي ساختار «پلي‌اتيلن گليکول» (PEG) به‌گونه‌اي‌است که از هر سر به يک گروه الکلي ختم مي‌شود و اين محققان براي حل مشکل روکش‌دهي، تنها يکي از اين گروه‌هاي الکلي را با يک «گروه تيول» جايگزين کردند؛ به‌عبارت ساده‌تر يک اتم اکسيژن را با يک اتم «سولفور» تعويض کردند. يکي از خواص «سولفور»، قابليت «تشکيل پيوندهاي بسيار مستحکم با طلا» مي‌باشد به‌علاوه گروه الکل آزاد باقي‌مانده نيز قادر به برقراري پيوند شيميايي با انواع ديگري از مولکول‌ها است.
«پلي‌اتيلن گليکول» (PEG) به‌عنوان فضاپرکن، فاصله‌ي مناسب ميان «نانوذرات طلا» و «مولکول پروتئين» اتصالي به آن را ايجاد مي‌کند و هيچ‌گونه مداخله‌اي در تعاملات پروتئين با هدف زيستي ندارد. در مجموع «پلي‌اتيلن گليکول» (PEG)، ذره‌هاي بسيار ريز نامرئي را به «ماکروفاژها» منتقل مي‌نمايد. ماکروفاژها سلول‌هاي سيستم ايمني بدن مي‌باشند که به‌طور طبيعي ذره‌هاي موجود در جريان خون را از بين برده و از تجمع آن‌ها در رگ‌ها جلوگيري ميکنند.
پس از دستيابي به اين راه‌حل، به‌کارگيري «پلي‌اتيلن گليکول» (PEG) با گروه عاملي زيستي براي متصل نمودن يک نمونه مولکول خشک «فلوئورسنت» به «نانوذرات طلا» امکان‌پذير گرديد. در ضمن با ارزيابي «ميزان سميت» اين ذرات مشخص شد که اين ساختار در محدوده‌ي وسيعي از مقادير «فاقد اثر سمي» مي‌باشد.
سپس محققان با رديابي اين نانوذرات، با استفاده از «ذره‌بين فلوئورسانس» به‌نحوه‌ي عبور نانوذرات از ميان غشاي بيروني سلولها پي بردند و با اين کشف موفق به درک «چگونگي حرکت ذرات از درون سلولها» شدند.
محققان هم‌چنين معتقدند دستيابي به امکان اتصال دسته‌ي وسيعي از مولکول‌ها به سطح نانوذرات طلا و مشخص نمودن آن‌ها در حين عبور از درون سلول، ابزار جديد و مناسبي براي مطالعه‌ي مکانيزم‌هاي انتقال درون سلولي فراهم مي‌آورد.
جزويات اين پژوهش - که به‌وسيله‌ي مؤسسه‌ي ملي سرطان انجام شده است - در مقاله‌اي با عنوان:
Surface Functionalization of gold NanoParticles Using Hetero-Bifunctional Poly (Ethylene Glycol) Spacer for Intracellular Tracking and Delivery
ذکر گرديده است.
|
|
|
|
|
|
كابرد نانو در جراحي: مقاوم‌سازي و استحكام‌دهي كاشتنيها با «نانوذرات زيركونيا» |
|
05/06/1385 |
با كاربرد روشي جديد، كاشتنيها با «نانوذرات زيركونيا» مقاوم‌سازي ئو استحكام‌دهي شدند.
به‌گزارش سايت خبري «ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري‌هاي نانو»، «كاشت سراميك» يك پيشرفت جديد و قابل‌توجه در عرصه‌ي «جراحي ارتوپدي» مي‌باشد. اين سراميك‌ها در جراحي‌هاي جايگزيني «كفل»، «زانو» و «ساير مفاصل» به‌شكل وسيعي به‌كار برده مي‌شوند.
اگرچه «ساييدگي» اين‌گونه كاشتنيها به‌ويژه در افراد جوان و فعال، محدوديت مهمي براي كاربرد آن‌ها محسوب مي‌شود اما معرفي سراميك‌هايي مانند: «آلومينا« و «زيركونيا» سرعت ساييدگي را به‌شدت كاهش مي‌دهد.
از آن‌جا كه اين سراميك‌ها «ترد» بوده و در آن‌ها، «ترك» در محل‌هايي كه «نقايص سطحي» وجود دارد، پيشرفت مي‌كند، هنوز هيچ‌يك از آن‌ها براي اين‌كار بهينه نمي‌باشند. به‌علاوه كاشتنيهاي مبتني بر «زيركونيا» با مشكلاتي در رابطه با «استريليزاسيون» توسط «بخار» و نيز «تخريب گرمابي» مواجه مي‌باشند.
در پروژه‌ي «بيوكر» (BIOKER) - كه توسط برنامه‌ي رشد كميسيون اروپا پشتيباني مي‌شد – كليه‌ي روش‌ها و مواد با هدف «افزايش طول‌عمر زانوي سراميك» و «كاشتنيهاي ارتوپدي كفل» مورد تحقيق و بررسي قرار گرفت. در اين راستا، «نانوكامپوزيت‌هاي آلوميناي» تقويت شده با «زيركونيا» به‌منظور ساخت كاشتنيهاي سراميك» با طول‌عمر بيش از 30 سال، به‌كار گرفته شدند. اين ماده توسط فناوري فراوري پيشرفتهاي - كه در آن از مخلوط «پودر آلكوكسيد» و روش شكل‌دهي ريخته‌گري تحت‌فشار استفاده مي‌شود - توليد و فراوري مي‌گردد.
هم‌چنين يك فناوري جديد نيز توسعه داده شد كه در آن از «سوسپانسيون‌‌هاي پودر آلكوكسيد» در دو روش شكل‌دهي متفاوت، «پرس خشك» پس از «خشك نمودن پودر» و «ريخته‌گري دوغاب» تحت فشار يا بدون فشار استفاده مي‌گردد.
با استفاده از روش ابداعي ريخته‌گري تحت‌فشار مي‌توان قطعه‌هاي «زانويي سبز» (سينتر نشده) با «تراكم» و «دانسيته‌ي بالا»، توليد نمود كه سبب «بهبود خواص مكانيكي» آن‌ها مي‌گردد. دستاورد پروژه‌ي «بيوكر» (BIOKER) - ماده‌اي حاوي «نانوذرات زيركونيا» كه به‌طور يكنواخت ميان دانه‌هاي آلومينا توزيع شده‌اند - مي‌باشد.
|
|
|
|
|
|
پنجم شهريور، سالروز تولد «محمد زكرياي رازي» شيميدان و فيلسوف بزرگ جهان و روز داروسازي مبارك‌باد |
|
05/06/1385 |
پنجم شهريور سالروز تولد «ابوبكر محمد زكرياي رازي» شيميدان، پزشك، فيلسوف و عالم اسلامي است كه ملقب به «جالينوس‌‌المسلمين» بود.
وي در سال ۲۰۹ هجري شمسي در «ري» متولد شد.
«رازي» هوشي سرشار و حافظه‌اي قوي در فراگيري علوم داشت و با اين‌كه از ۴۰ سالگي به‌طور جدي به‌كسب علوم پرداخت در مدت ۲۰سال به پيشرفتهاي خارق‌العاده‌اي در علوم مختلف دست يافت.
توجه و اشتغال وي به علم طب بعد از سنين جواني و به‌قول «ابوريحان بيروني»، پس از مطالعه‌ها و تجارب آن استاد در كيميا، عملي شده بود.
«الحاوي» از مهم‌ترين آثار «زكرياي رازي» است. اين كتاب هرچند كه تكميل‌نشده باقي ماند اما چند قرن مورد مطالعه قرار گرفت به‌طوري كه مورخان اروپايي آن را بزرگ‌ترين دايره‌المعارف طبي به‌زبان عربي مي‌دانند.
«رازي» اين كتاب را به‌صورت يادداشت‌هاي متعددي تهيه كرده بود و بعد از مرگ وي به‌دستور «ابن عميد» از روي يادداشت‌هاي او كتاب را استنساخ و تنظيم كردند. بخش زيادي از نتايج آزمايش‌ها و مطالعه‌هاي «رازي» در اين كتاب جمع است.
«طب‌المنصوري» از ديگر آثار «رازي» است كه به‌نام «منصورابن اسحاق» حاكم ري تأليف و تنظيم شده است. «طب‌المنصوري» و برخي از رساله‌هاي طبي ديگر «محمد رازي» به‌زبان لاتين ترجمه و چاپ شده و مورد استفاده‌ي اروپاييان قرار گرفته است.
در علم كيميا بايد «رازي» را سرامد دانشمندان اسلامي دانست.
از كارهاي مهم او كه متكي به آزمايش‌هاي متعدد بوده، كشف «جوهر گوگرد» (اسيد سولفوريك) و «الكل» است.
«رازي» كتاب‌هاي متعدد در كيميا به‌رشته‌ي تحرير در آورده است كه از آن جمله كتاب «الاكسير» و كتاب «التدبير» را بايد نام برد.
اين فيلسوف و پزشك نامي ايران علاوه بر علم وسيع «كيميا» و «پزشكي»، در «فلسفه» نيز داراي تحقيقات عميقي است كه مورد توجه و اهميت است.
«رازي» نه فقط در طب تجربه كسب كرد بلكه آزمايش را در كليه‌ي مباحث «علوم طبيعي» ضروري مي‌دانست.
وي آزمايش‌هاي شيميايي خود را با چنان دقتي تشريح و توصيف كرده كه امروزه هر شيميداني مي‌تواند عيناً آن را مجدداً به‌معرض آزمايش درآورد.
«رازي» مواد شيميايي را طبقه‌بندي كرد و به اكتشاف‌هاي مهمي از قبيل: اكتشاف «الكل» و «اسيد سولفوريك» نايل آمد.
وي نخستين كسي است كه كليه‌ي اشياي عالم را به سه‌طبقه‌ي «حيوانات»، «نباتات»، «جامدات» تقسيم كرده‌است.
محل و تاريخ وفات «محمد رازي» به‌درستي مشخص نيست. «ابوريحان بيروني» وفات وي را در ماه شعبان سال ۳۱۳ هجري نوشته و تعداد تأليف‌هاي وي را بيش از ۵۶ كتاب و رساله دانسته است.
پنجم شهريورماه به‌مناسبت سالروز تولد «محمد زكرياي رازي»، روز «داروسازي» در كشور نام‌گذاري شده است.
|
|
|
|
|
|
همايش‌هاي ملي دانشجويي «مهندسي شيمي و نفت» در «اصفهان» برگزار مي‌شود |
|
05/06/1385 |
«ششمين همايش ملي دانشجويي مهندس شيمي» و «پنجمين همايش ملي دانشجويي مهندسي نفت» هفتم شهريور 1385 با حضور اساتيد، صاحب‌نظران و مسؤولان آموزش مهندسي شيمي و مهندسي نفت ايران در محل دانشگاه اصفهان آغاز مي‌شود.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «موسوي» از اعضاي دبيرخانه‌ي اين همايش گفت: بالغ بر 400 مقاله از جانب شركت كنندگان دريافت شده است. از اين ميان 220 مقاله پذيرفته شده كه 120 مقاله به‌صورت پوستر و 100 مقاله به‌صورت سخنراني ارائه خواهد شد.
وي ادامه داد: بيش از 900 نفر در مراحل اوليه‌ي ثبت‌نام به‌منظور شركت در همايش اعلام آمادگي كردند كه از اين ميان، 500 نفر به‌عنوان مدعوان و حضار نهايي در همايش شركت مي‌كنند.
به گفته‌ي وي «ارائه‌ي مقاله‌ها» در سه بخش و «برگزاري كارگاه» نيز در يك بخش از جمله برنامه‌هاي همايش است.
«موسوي» با اشاره به حضور اساتيد و اعضاي هيأت علمي دانشگاه اصفهان در اين همايش اظهار كرد: تمامي مديران گروه‌هاي مهندسي شيمي دانشگاه‌هاي سراسر كشور نيز از مدعوان مراسم هستند.
گفتني است، استاندار اصفهان، معاون سوخت سازمان انرژي اتمي ايران، رئيس دانشگاه اصفهان و جمعي ديگر از مسؤولان مربوطه نيز در اين همايش سخنراني خواهند كرد.
علاقمندان براي كسب اطلاعات بيش‌تر مي‌توانند به سايت همايش به‌نشاني ذيل مراجعه فرمايند:
http://www.6ch5pe.com/
|
|
|
|
|
|
26 آگوست سالروز تولد «آنتوان لوران لاوازيه» پدر دانش نوين شيمي |
|
04/06/1385 |
26 اگوست سال 1743 آنتوان لوران لاوازيه شيميدان فرانسوي در پاريس پا به‌عرصه‌ي هستي نهاد.
به گزارش خبرگزاري حيات، «لاوازيه» پدر و مادري ثروتمند و مرفه داشت. او زير نظر استاداني قابل، «نجوم»، «گياه شناسي»، «شيمي» و «زمين شناسي» را به‌خوبي فرا گرفت. پس از اتمام دوره‌ي «حقوق»، بار ديگر به علوم گراييد و سه سال بعد - در آن هنگام که جواني 25 ساله بود - به عضويت «فرهنگستان سلطنتي علوم» برگزيده شد.
«لاوازيه» - که در حقيقت بنيانگذار شيمي جديد محسوب مي‌شود و وي را «پدر دانش شيمي نوين» مي‌دانند - تجربه و سنجش توأم با نتيجه‌گيري صحيح را پايه و اساس اين علم قرار داد.
وي نخستين کسي بود که «ترازو» را جهت سنجش و تحقيق در فعل و انفعالات شيميايي در آزمايشگاه وارد عمل کرد.
قبل از او دانشمندان شيمي در مورد «سوختن»، عقيده‌ي عجيبي داشتند و آن را اين‌طور تعريف مي‌کردند که هر جسم سوختني داراي ماده‌اي است نامرئي به‌نام «فلوژيستن» و چون جسم مشتعل شود اين ماده از آن خارج مي شود. هرچه جسم بيش‌تر قابل اشتعال باشد مقدار بيش‌تري از اين ماده دربردارد و شعله، همان «فلوژيستن» است که از جسم متصاعد مي‌شود.
به‌موجب اين نظريه، قدما معتقد بودند که وقتي جسمي در هوا مي سوزد، سبک‌تر مي‌شود زيرا «ماده‌ي فلوژيستن» آن خارج مي‌شود.
اين نظريه‌ي نادرست سراسر قرن 18 را به‌کلي مسموم ساخته بود و حتي دانشمندان بزرگ نيز به آن اعتقاد داشتند؛ چنان‌که «پريستلي» هنگامي که گاز اکسيژن را براي نخستين بار تهيه کرد آن را «هواي بدون فلوژيستن» نام نهاد!
«لاوازيه» - که شيميدان برجسته‌اي براي هميشه است - امکان درک و شناخت عناصر گازي شکل را فراهم کرد.
در اکتبر سال 1774 «پريستلي» کشف خود را به «لاوازيه» گزارش کرد و اين گزارش، مفهوم واقعي کشف «لاوازيه» را براي خودش روشن کرد. وي بلافاصله به‌تجربه با «اکسيد قرمز جيوه» - که مناسب‌ترين «مولد اکسيژن» بود - پرداخت. در واقع اين کشف، اکسيژن بود.
«لاوازيه» نوشت که اين نوع هوا را «پريستلي»، «شيل» و خودش تقريباً به‌طور هم‌زمان کشف کرده‌اند.
ابتدا وي آن را «مناسب‌ترين هوا براي تنفس» ناميد ولي بعد نامش را «هواي زندگي‌بخش» يا «توانبخش» گذاشت. با توجه به اين‌که آن دو نفر نمي‌دانستند چه چيزي را تهيه کرده‌اند، «لاوازيه» را بايد «کاشف اکسيژن» شناخت. لاوازيه واژه‌هاي «اکسيژن» و «هيدرژن» را بر اين دو گاز گذارد که «حيات و حريق بدون اکسيژن وجود نخواهد داشت».
از جمله خطرهايي که «جان لاوازيه» را به‌مخاطره انداخته بود و بيش‌تر جنبه‌ي سياسي داشت، هنگام انقلاب کبير فرانسه در سال 1789 - يعني در آن هنگام که انقلابيون زمام امور پاريس را در دست داشتند - رخ داد.
لاوازيه رساله‌ي معروفي در باب «اقتصاد سياسي» موسوم به «ثروت‌هاي زيرزميني فرانسه» به‌رشته‌ي تحرير درآورد. اين کتاب يکي از مهم‌ترين کتبي است که در مبحث اقتصاد نوشته شده است.
سرانجام «آنتوان لاوازيه» در سال 1794 در حالي که 51 سال داشت در دادگاه انقلابي به رياست «ژان باتيست کوفن هال» به‌جرم خيانت به ملت همراه چند نفر ديگر تسليم تيغه‌ي گيوتين شد.
پس از مرگ «لاوازيه»، «لاگرانژ» گفت: «تنها يک لحظه وقت آنان براي قطع کردن آن‌سر صرف شد و شايد يکصد سال زمان نتواند سر ديگري همانندش به‌وجود آورد».
|
|
|
|
|
|
طرح ابتكاري پژوهشگران ايراني: استفاده از لاستيك‌هاي فرسوده در كوره‌هاي ذوب آهن |
|
29/05/1385 |
به‌همت متخصصان ذوب‌آهن اصفهان و براي اولين بار در كشور با ابداع طرح به‌كارگيري لاستيك‌هاي فرسوده خودرو در «كوره‌هاي قوس الكتريكي» جهت جايگزيني انرژي برق و سوخت كمكي، گام مهمي در صرفه‌جويي انرژي با توليد اقتصادي سازگار با محيط‌زيست در صنعت فولاد كشور برداشته شد.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، براساس اين طرح ابداعي، لاستيك‌هاي فرسوده خودرو مي‌تواند منبعي مناسب براي سوخت جهت ذوب فولاد در كوره‌هاي قوس الكتريكي باشد.
لاستيك‌هاي خودرو را مي‌توان به‌عنوان منابع انرژي شيميايي جهت جايگزيني ذغال، كك، و گاز طبيعي به قراضه فولاد اضافه كرد كه «كربن» و «هيدروژن» لاستيك‌ها انرژي سوختي را تأمين كرده و نوار و سيم‌لاستيك قسمتي از شارژ فلزي را تشكيل مي‌دهد.
براساس تحقيقات انجام شده به‌ازاي هر تن فولاد نزديك به 20 كيلوگرم لاستيك فرسوده مصرف مي‌شود.
«مهندس محمد حسن جولازاده»، مدير تحقيق و توسعه ذوب آهن اصفهان و مبتكر اين طرح اعلام كرد: اين طرح طي دو سال در حوزه‌ي معاونت برنامه‌ريزي و توسعه با محوريت مديريت تحقيق و توسعه ذوب آهن اصفهان تحقيقاتي آغاز و با همكاري يكي از شركت‌هاي اقماري به‌اجرا در آمد.
وي با بيان اين‌كه در راستاي اجراي اين طرح، در كوره قوس الكتريكي شش تني با جريان متناوب و ظرفيت ترانس 2/8 مگاولت‌آمپر، شش نوع فولاد در 20 ذوب، لاستيك‌هاي فرسوده به‌كار گرفته شده است، درباره‌ي نتايج حاصل از اين طرح گفت: با استفاده از اين طرح ابداعي، مصرف كك، چدن و برگشتي فولاد كربن در شارژ كربن كوره كاملاً حذف شده، قسمت فلزي لاستيك (سيم و تسمه) كه 10 تا 15 درصد وزن لاستيك‌ها را تشكيل مي‌دهد وارد فولاد توليدي شده و ميزان مصرف برق نيز 10 درصد نسبت به فرايند مرسوم كاهش يافته است.
اين صنعتگر مبتكر تصريح كرد: در اين تحقيقات، «فولادهاي كم‌كربن»، «كربن متوسط» و «پركربن» و «فولاد آلياژي» توليد شده است كه در توليد «فولادهاي پركربن»، كربن لاستيك راحت‌تر و بهتر در فولاد نفوذ داشته است.
در گازهاي خروجي دودكش قوس الكتريكي نيز ميزان گازهاي NOX و CO و SO2 بسيار پايين‌تر از حد مجاز ثبت شده است. هم‌چنين لاستيك‌هاي فرسوده - كه در توليد «چدن‌هاي خاكستري» و «چدن گرافيت كروي» به‌كار برده شده‌اند نيز - نتايج مثبتي نشان داده‌اند. گوگرد فولادهاي توليد شده بسيار پايين بوده و فولادهاي با 01/0 درصد گوگرد نيز توليد شده است.
به گفته وي، در شرايط كنوني با توجه به اين‌كه نزديك به دوسوم از 10 ميليون تن توليد فولاد كشور در كوره‌هاي قوس الكتريكي انجام مي‌شود مي‌توان در سال حداقل 15 ميليون حلقه لاستيك فرسوده معادل 150 هزار تن مصرف كرد.
«مهندس جولازاده» به‌كارگيري اين فرايند ابداعي در صنعت فولاد كشور را هم‌چنين در ايجاد حداقل ده‌هزار فرصت شغلي مؤثر دانست.
گفتني است، در حال حاضر در سطح جهان بيش از 600 ميليون دستگاه خودرو در حال تردد هستند و سالانه نزديك به يك ميليارد حلقه لاستيك خودرو معادل 9 ميليون تن وزن، فرسوده و از رده خارج مي‌شود. جمع‌اوري و نگهداري اين لاستيك‌ها ضمن ايجاد آلودگي، هزينه‌هاي سنگيني را دربرداشته و علاوه بر آن، احتمال آتش‌سوزي در محل نيز وجود دارد.
انتخاب عكس
انتخاب عكس از سايت به‌نشاني ذيل انجام شده است:
http://arsachem.persianblog.com/
|
|
|
|
|
|
براي نخستين بار در جهان توسط پژوهشگران ايراني روش نويني براي تبديل ضايعات ناشي از توليد PVC به «پلي‌سولفايد مايع» ابداع شد |
|
29/05/1385 |
پژوهشگران پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران موفق به ابداع روش نويني براي تبديل ضايعات ناشي از واحدهاي خالص‌سازي EDC و توليد PVC به پلي‌سولفايد مايع براي اولين بار در جهان شدند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «دكتر علي اكبر يوسفي»، عضو هيأت علمي «پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران» ضمن اغعلام اين مطلب، افزود: صنايع پتروشيمي در بخش توليدي PVC، ضايعاتي به‌دست مي‌آورد كه مجبور به سوزاندن آن بوده و اين امر علاوه بر اي جلوگيري از فراوري اين ضايعات، باعث «آلودگي محيط زيست» مي‌شود.
وي ادامه داد: عمل فراوري بر ضايعات در واحد خالص سازي (EDC) «پتروشيمي بندر امام(ره)» و «آبادان» انجام مي‌شود. بدين‌منظور در قالب فرايند خالص‌سازي، در ابتدا از دو روش مستقيم و غيرمستقيم، «اتيلن» با «گاز كلر» بدست آمده از نمك موجود در آب دريا واكنش داده و تركيبي به‌نام «يك و دو دي كلرواتان» (EDC) توليد مي‌كنند كه اين منومر اوليه‌اي براي توليد «پلي وينيل كلرايد» (PVC) است. پس از فرايندسازي EDC، منومر‌هاي موجود شكسته شده و VCM توليد شده بايد در برج‌هايي خالص‌سازي شده كه در اين مرحله بايد به 8/99 درصد خلوصEDC رسيد.
«دكتر يوسفي» به روند توليد ضايعات ناشي از خالص‌سازي EDC اشاره كرد و گفت: ضايعات بدست آمده در طي فرايندهاي خالص‌سازي، از بالا و پايين برج جمع‌اوري مي‌شود كه پس از سوزاندن آن، تركيبات «هيدروكربني كلردار»، «دايوكسين» (نوعي سهم مهلك) و ... توليد شده كه عامل ايجاد مشكلاتي براي محيط زيست است.
وي در عين حال افزود: در قالب روش‌هاي فرايندسازي خاصي با راندمان بسيار بالا، ضايعات توليد شده بدون نياز به سوزاندن به پليمري بسيار كاربردي (پلي سولفايد مايع) با درجه‌ي خلوص بالا تبديل مي‌شود.
عضو هيأت علمي پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران با اشاره به روش جديد ارائه‌شده براي فراوري «پلي‌سولفايد مايع»، اظهار داشت: به‌طور كلي دو روش مستقيم و غيرمستقيم براي توليد «پلي سولفايد مايع» وجود دارد:
- در روش «مستقيم» با اضافه كردن چندين ماده شيميايي پليمر مايع به‌دست مي‌آيد
- ولي در روش «غيرمستقيم» در ابتدا پليمر جامد را توليد كرده و سپس در مرحله‌اي ديگر پليمر مايع به‌دست مي‌آيد.
وي افزود: روش ارائه‌شده جزو روش مستقيم است كه در آن بدون نياز به اضافه كردن دوسوم مواد شيميايي اضافه‌شونده از قبيل: «هيدرازين»، «سولفيت سديم» و ... «پلي سولفايد مايع» بدست مي‌آيد كه در اين امر بيانگر توجيه اقتصادي روش ارائه‌شده است.
«دكتر يوسفي» با اشاره به كاربرد گسترده‌ي اين پليمر در صنايع مختلف، گفت: «پلي سولفايد مايع» در صنايع «رنگ‌سازي» كاربرد دارد؛ علاوه بر اين‌كه با بهره‌‌بردن از آن از تأثير مقاومت آب بر بدنه‌ي كشتي به‌شدت كاسته شده هم‌چنين با تركيب اين پليمر با PVC به‌شكل «چرم مصنوعي» مي‌توان «شكنندگي نايلون» را در دماهاي پايين كاهش داد.
وي هم‌چنين افزود: با استفاده از اين پليمر در داخل «باك هواپيماهاي نظامي»، پس از نفوذ گلوله در داخل باك از انفجار جنگنده جلوگيري مي‌شود به‌گونه‌اي اين پليمر با برخورد گلوله خود را جمع كرده و مانع خروج بنزين به خارج از هواپيما مي‌شود.
«دكتر يوسفي» با اشاره به مزيت وجود «گوگرد» در زنجيره‌ي «پلي سولفايد»، گفت: وجود گوگرد در ساختار پليمر، باعث افزايش مقاومت آن در برابر حلال‌هاي مختلف مي‌شود هم‌چنين با وجود اين مزيت، پليمر حاصله نوعي رزين محسوب مي‌شود.
انتخاب عكس
انتخاب عكس از سايت به‌نشاني ذيل انجام شده است:
http://arsachem.persianblog.com/
|
|
|
|
|
|
دستاوردي از تلاش پژوهشگران پليمر كشور: كاتاليزورهاي كروميم در مقياس آزمايشگاهي در ايران ساخته شد |
|
24/05/1385 |
با تلاش محققان داخلي براي اولين بار در كشور، كاتاليزورهاي كروميم در مقياس آزمايشگاهي در شركت پژوهش و فناوري پتروشيمي‌سنتز شده و براي «پليمريزاسيون اتيلن» مورد استفاده قرار گرفت.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين طرح در قالب يك رساله‌ي دكتري با همكاري دانشگاه زنجان از فروردين 1385 آغاز و اولين بچ آزمايشگاهي آن با موفقيت انجام شد.
«دكتر سيد مهدي قافله‌باشي» - رئيس پژوهش‌هاي پليمري شركت پژوهش و فناوري پتروشيمي - گفت: از مزاياي كاتاليزورهاي كروميم حساسيت كم‌تر اين نوع كاتاليزورها به‌سموم و هم‌چنين كنترل وزن مولكولي پليمر با استفاده از دماي فعال‌سازي كاتاليست است.
وي گفت: از پليمرهاي تهيه‌شده با استفاده از اين نوع كاتاليزور در صنايع «خودروسازي»، «لوازم خانگي»، «كشاورزي» و «بهداشتي» و در ساخت «ظروف غذا»، «بطري نگهداري مواد شيميايي»، «تانكرهاي گازن، «فيلم» و «لوله» استفاده مي‌شود.
«دكتر قافله‌باشي» افزود: قيمت اين كاتاليزورها با توجه به وجود يك واحد توليد پلي‌اتيلن در كشور تقريباً 160 يورو به‌ازاي هر كيلو است كه با توليد انبوه، سالانه شش تا هفت ميليون يورو صرفه‌جويي اقتصادي به‌همراه خواهد داشت.
وي با اشاره به اين كه شركت‌هاي بزرگي در دنيا هم‌چون «فيليپس»، «بازل»، «دوپان»، «اتوفينا» و ... بر روي اين كاتاليزورها كار مي‌كنند، خاطرنشان كرد: با توجه به گسترش روزافزون اين نوع از كاتاليزورها، 30 درصد از ظرفيت كل «پلي‌اتيلن» با دانسيته‌ي بالا (HDPE) (High Density Poly Ethylene) موجود در جهان توسط كاتاليزورهاي برپايه‌ي كروميم تهيه مي‌شود. كاتاليزورهاي كروميم از دو جزو اصلي يعني «كروم» در حالت «ظرفيت شش» و «ماده‌ي نگهدارنده» - كه عموماً «سيليكا» مي‌باشد - تشكيل شده است.
انتخاب عكس
انتخاب عكس از سايت به‌نشاني ذيل انجام شده است:
http://arsachem.persianblog.com/
|
|
|
|
|
|
با ساخت ترانزيستوري شيميايي: دانشمندان به فناوري تشخيص فوق‌العاده حساس آنتي‌ژن منفرد دست يافتند |
|
23/05/1385 |
دانشمندان توانسته‌اند با استفاده از ابزاري جديد كه معادل شيميايي «ترانزيستور» است، به فناوري تشخيص زيست‌پزشكي فوق‌العاده حساس «آنتي ژن منفرد» دست يابند.
به‌گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ترانزيستورهاي معمولي، باز و بسته شدن يك كليد يا تقويت يك سيگنال معمولاً توسط ورود سيگنال الكتريكي بسيار ظريفي به الكترود گيت و سپس تغيير محيط ناحيه‌ي كانالي مجاور صورت مي‌پذيرد؛ به‌اين ترتيب امكان تقويت يا قطع يك جريان فراهم مي‌شود.
فيزيكدانان دانشگاه كاليفرنيا موفق شدند همين روش را از طريق واكنش‌هاي شيميايي انجام دهند.
«فيليپ كالينز» (Philip Collins) و همكارانش از «نانولوله‌هاي كربني» به‌عنوان ماده‌ي اصلي كار خود استفاده كردند. وضعيت اين «نانولوله‌ها» را مي‌توان با «غوطه‌وركردن» در يك مايع و «اكسيدكردن» آن‌ها از حالت رسانا به عايق تبديل كرد كه اين‌كار در واقع با «حذف شيميايي الكترون‌هاي آزاد» آن‌ها انجام مي‌شود. شروع اين واكنش‌هاي شيميايي با اعمال پتانسيل الكتريكي در عرض ناحيه برهم كنش خواهد بود.
محققان نشان دادند اين فرايند را مي‌توان به‌طور معكوس و در بازه‌هاي زماني كوتاه ده ميكروثانيه‌اي هم انجام داد. البته اين زمان از لحاظ استانداردهاي امروزي براي ترانزيستورها بسيار كند است اما اميدبخش‌ترين نكته‌اي كه در رابطه با اين ترانزيستورهاي شيميايي اثر ميداني وجود دارد، تقويت‌كنندگي بالقوه زياد آن‌ها است.
بنابر گزارش «ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري نانو»، به‌طوري كه به‌نظر مي‌رسد تنها با «چند الكترون اكسيدكننده» بتوان جريان‌هايي به بزرگي «ميكروآمپر» را روشن و خاموش نمود.
در آشكارسازهاي زيستي آينده، اين تبديل نه‌تنها از طريق اعمال يك «سيگنال الكتروشيميايي» بلكه حتي با استفاده از رد به‌جاي‌مانده از آنتي‌ژن‌هايي امكان‌پذير است كه به آنتي‌بادي‌هاي متصل به نانولوله‌ها مربوط مي‌شوند.
در آشكارسازهاي قبلي، انجام واكنش شيميايي مستلزم وجود ده‌ها آنتي‌ژن بود در حالي كه در اين‌جا وجود يك آنتي‌ژن به‌تنهايي براي تغيير حالت نانولوله كافي است.
گزارش كار اين محققان در مجله‌ي (Physical Review Letters) چاپ شده است.
|
|
|
|
|
| |
| آرشيو اخبار |
|
|
|
افراد آنلاين:
8
بازديد امروز:
13
كل بازديدها:
85379 |
|
|
|
|
|
| © Copyright 2004, Roshd Chemistry Olympiad Website, All rights reserved. |
|