جهت استفاده بهينه از امكانات سايت و امكان دادن به مشاور جهت بررسي سوابق قبلي شما در هنگام پاسخ گويي به جوابتان لطفا ابتدا در شبكه وارد شويد (login كنيد)
ورود به سايت       ثبت نام
<<صفحه اول <صفحه قبل  [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] صفحه بعد> صفحه آخر>>
 
   
 نام:  نفس
   
تاريخ سوال:  19/11/1391
سوال:  با سلام چرا اجسام را نباید در حالت خیلی داغ یا خیلی سرد وزن کرد؟
     
تاريخ پاسخ:  03/12/1391 
پاسخ :  سلام، چون جسم زمانی که خیلی داغ یا سرد باشه، در حالت پایدار خودش نیست.
   
   
 نام:  samiullah
   
تاريخ سوال:  21/11/1391
سوال:  aya aseman rang darad?
     
تاريخ پاسخ:  23/11/1391 
پاسخ :  سوالت رو با یک سؤال جواب میدم. نوری که از آیا منشور رنگ داره لزوماً؟ همین اتفاق برای آسمان و در واقع جو زمین میفته. نور وقتی وارد جو میشه دچار اعوجاج و شکست میشه، چون وارد مجیطی با ترکیب شیمیایی و چگالی اتمی متفاوتی شده.
   
   
 نام:  مونا
   
تاريخ سوال:  18/11/1391
سوال:  سلام ببخشیدچرخش سفینه ودرواقع شتاب مرکزگرا با شتاب دورانی مشخص چگونه باعث ایجاد گرانش (جاذبه) میشود؟خواهش میکنم طوری توضیح دهید منی که مبتدی هستم دقیق باشدو خوب بفهمم درضمن جواب شما برای من بسیارحیاتی خیلی ممنون
     
تاريخ پاسخ:  23/11/1391 
پاسخ :  سلام مونا، سؤالی که داری در واقع حرکت دورانی در مکانیک هست. زمانی که جسمی با سرعت مشخصی حول یک محور که میتونه یک جسم دیگه هم باشه میچرخه، نیرویی رو به سمت بیرون و اونم راستای مستقیم حس میکنه. این نیرو گریز از مرکزه. از طرفی برای سیستمهایی که جرمی در نقطه محوری قرار گرفته، نیروی مرکزگرا هم داریم. حتی اگر حرکت سیال روی نورسپهر خورشید باشه و یا مشتری و گازهایی که در حال حرکت هستند در استوا یا نزدیک استوا، سرعت مداری شون نسبت به جایی هستند با قطاعهای دیگه کره ای که روش جرکت میکنند تفاوت داره. وقتی نیرو در حال هست یعنی شتابی در حال بوده. حتی در داستانهای علمی تخیلی هم به سفینه هایی اشاره شده که یک حلقه هستند و میچرخند و نیروی جاذبه ایجاد میکنند. حتی اگر عملی نباشه طرح جالبیه.
   
   
 نام:  یاسمن
   
تاريخ سوال:  12/11/1391
سوال:  بار الکتریکی چگونه در جسم رسانا جابه جا شده و به سطح خارجی آن می رود؟؟
     
تاريخ پاسخ:  23/11/1391 
پاسخ :  سلام، به دلیل خطی شدن بارها که ماده رسانا شبیه آهنربا (دوقطبی) عمل کرده و در نهایت بار آزاد به سطح میرسه.
   
   
 نام:  جوان ایرانی
   
تاريخ سوال:  08/11/1391
سوال:  چرا تخم مرغ از طول نیشکند؟
     
تاريخ پاسخ:  23/11/1391 
پاسخ :  سلام، میشکنه. منتهی در شرایط خاصی. علت اینه نیرو بنا به شکل آیرودینامیک تخم مرغ به بقیه قسمت‌های تخم مرغ منتقل میشود. و درمواردی اصلا نمی‌شکند.
   
   
 نام:  مهران انزلیچی
   
تاريخ سوال:  17/11/1391
سوال:  چاله فضایی چیه توضیح کامل بدین
     
تاريخ پاسخ:  17/11/1391 
پاسخ :  سلام، سیاه‌چاله‌ها و کرم‌چاله ها نتیجه‌ی حل معادله‌ی نسبیت عام آینشتاین هستند. وقتی ستاره بسیار بزرگی که بیش از ۵ تا ۱۰ برابر جرم خورشید رو داشتهباشه سوختش تموم بشه، یعنی در اثر همجوشی عناصر سبکش به عناصر سنگین تبدیل بشن، با یک انفجار لایه های بیرونیش رو از دست میده که بهش میگیم ابرنواختر. هسته مرکزی فشرده و سرد میشه و در این مورد اونقدر فشرده میشه که بجای تشکیل یک جرم فوق العاده چگال شبیه ستاره نوترونی، یک سیاه چاله رو تشکیل میده و از فیزیک اینطور فهمیدیم که سیاه چاله ها تمام اجسام حتی نور رو جذب میکنند. البته باید اون اجرام فاصله معینی ازشون داشته باشند. از یک شعاعی نزدیکتر جسم گرفتار این سیاه چاله میشه. کرمچاله ها نمونه خیلی کوچتر هستند و ممکنه هرجای فضا ایجاد بشن. این جرم بطور کلی با مخالفت بخشی از جامعه فیزیک مواجه شده و وجود چنین جرمی هم نه در تجربه دیده شده نه در معادلات چندان جدی گرفته شده. ولی احتمال وجودش هست. نکته مهم در مورد ایندو جرم اینه که هیچکدوم قابل دیدن نیستند مگر با اثرات گرانشی و مکانیکی اطرافشون روی ستاره ها و گازهای میان ستاره ای.
   
   
 نام:  سعید
   
تاريخ سوال:  07/11/1391
سوال:  عنوان: نور در تاریکی نویسنده: تام سیگفرید منبع: Science news دانشمندان ممکن است در آستانه ی شناسایی شکل رمز داری از ماده باشند. برای دهه ها، ستاره شناسان ازعدم توانایی شان در پیدا نمودن راز تاریکی جهان رنج می برده اند: هویت بیشترین ماده جهان این نه آن ماده ای است که مانند تنوع اتمی معمولی ماده بر روی زمین باشد. اتم ها یا اجزایشان – مانند پروتون ها و نوترون ها-کمتر از 17 درصد جرم جهان را می سازند. باقی مانده نیز "تاریک" است – برای چشم و تلوسکوپ نامرئی است، تنها وجود آن از طریق کشش گرانشی ای که بر ستاره ها و کهکشان ها وارد می کند، نمایان شده است. این ماده مرموز ظاهرا از ذره های ریز چند گونه عجیب تشکیل شده است، اما تلاش ها برای به دام انداختن (درون آشکارساز های زیر زمینی) یا ساختن آنها( در شتاب دهنده های ذرات) تا به حال نتایج نا امید کننده ای در بر داشته است: بعضی از آزمایش ها نمونه هایی از چنین ذراتی را یافتند در حالی که بعضی دیگر هیچ سر نخی نیافتند. هنوز به رغم نا امیدی ها، فیزیکدانان پیامی از امید می دهند. با وجود سیل عظیمی از داده هایی که هم اکنون در اختیار آنان قرار گرفته است، و رمز گشایی های دقیق تری که در جستجو های بعدی صورت خواهد گرفت، به نظر می رسد بتوان به زودی مسئله ی هویت ماده تاریک را حل کرد. کاترین فریز یک فیزیکدان نظری می گوید، "احساسم این است که ما در آستانه ی کشف بزرگی هستیم". منظور او از کشف بزرگ چیزی جز یافتن ذرات ماده تاریک، تعیین انواع و جرم هایشان و سرانجام فهمیدن آنکه چگونه با نظریه های جامع فیزیکدان درمورد ماده و انرژی سازگار خواهد شد، نیست.همان طور که معلوم می شود، تغییرات اخیر در مورد سناریو ماده تاریک پیشنهاد می دهد که آن ذره ها ممکن است در جایی که کارشناسان برای آنها در نظر گرفته اند قرار نگیرند. دو مسئله، یک ذره ماده تاریک هر طور هست باید بتواند ]با مدل ها[ سازگار شود. اکنون که وجود ماده تاریک به طور غیر مستقیم اثبات شده است، تعدادی از کارشناسان به وجود آن در درون جهان تردید دارند. نخستین بار 80 سال پیش وقتی فریتز زویکی متوجه رفتار غیر معمول خوشه های کهکشانی شده بود به وجود آن پی برده شد؛ در آن زمان امکان پذیر نبود تا بتوان سرعت کهکشان هایی که درون یک خوشه حرکت می کردند با جرم مرئی توجیه کرد. بعد ها، ستارشناسان پی بردند که لبه ها ی بیرونی بیشتر کهکشان ها سریع تر از حالتی می چرخند که اگر فقط ماده مرئی در نظر گرفته شود. ماده اضافی غیر قابل رویتی باید باشد تا بتواند آن مشاهدات را توجیه کند، در غیر این صورت باید به یک نحوی قوانین جاذبه در فواصل دور تر از میان بروند( جنبه ای که چندین محقق به طور جدی به آن پر و بال دادند اما بسیاری دیگر آن را کنار گذاشتند).دلیل قانع کننده تری برای ماده تاریک هم وجود دارد که در سال 2006 مطرح شد. وقتی مشاهده های حاصل از برخورد کهکشان ها اثبات کرد که ماده معمولی مسیر گرانش پاره های برخورد را دنبال نمی کند. دو دهه پیش، بسیاری از ستاره شناسان گمان می داشتند که ماده معمولی درون گوی های بی نور- اجسام متراکم پر جرم که به شوخی ماشو نامیده شده اند- متراکم شده اند. چنین گوی های تاریک ممکن است" ستاره های شکست خورده" همان کوتوله های قهوه ای، یا سیاه چاله باشند. اما مطالعات گوناگون نشان داد که ماشو ها نمی توانند آن چنان جرمی داشته باشند تا بتوانند سرعت های اسپینی کهکشانی را توضیح دهند. انتظار می رود با وجود اینکه هر کهکشان در ابرهایی از ذرات زیر اتمی گرفتار شده است، غیر مرئی باشند، چون با نور واکنش نمی دهند. با این همه، با بسیاری از چیز ها بر هم کنش نمی کند- از این رو نقش شان مانند ذره های پرجرم واکنش کننده ی ضعیف یا WIMP است.اگر آنها وجود داشته باشند، میلیون ها از آنها هر یک ثانیه از بدن شما عبور می کنند، اما حدودا هر یک دقیقه یک ضربه وارد می کنند و آن هم فقط به یک اتم از بدنتان. شور و اشتیاق برای WIMP ها به عنوان نامزد ماده تاریک به وسیله ی کوشش های نظریه پردازان پیوسته تقویت شده تا بتوانند ماده، گرانش و دیگر نیرو ها را در یک بسته ی ریاضیات یگانه یکی کنند. آن فیزیکدانان پیشنهاد دادند که هر ذره بنیادی ماده، و هر ذره حامل نیروی بنیادی یک شریک " فوق ذره" داشته باشد. چنین ذره هایی از ذره های معمولی شریک شان سنگین ترند، شاید فقط جرم درست بتواند ماده تاریک را در فضا توضیح دهد. بدین سو یکی از پیشامد های برگزیده ی علمی تا به الان لقب گرفته است: یک راه حل ممکن برای یک راز توضیح دیگری برای راز بزرگتر ارائه می دهد.با وجود دو توجیه مستقل در اعتقاد به WIMP ها، دانشمندان و آژانس های سرمایه گذاری گمان دارند که ترتیب دادن آزمایش هایی برای جستجوی آنها می تواند ارزشمند باشد. فریتز و همکارانش آندرزژ و دیوید سپرگل در دهه ی 1980 راهکار جدیدی ارائه دادند.اگر کهکشان ها درون یک غبار پر جرمی( یا همان هاله) از WIMP ها قرار داشته باشند، هر ستاره درون یک کهکشان( و هر سیاره) همراه با چرخش کهکشان با WIMP ها برخورد می کند.برای مثال، خورشید در یکی از قسمت های مارپیچی کهکشان راه شیری به سمت صورت فلکی سیگنوس گردش می کند که در حین این گردش شمار زیادی از WIMP ها را مانند وقتی که شیشه ی جلویی ماشین پشه ها را له می کند در مسیرش می بلعد. به رغم مقاومت مغناطیسی WIMP ها در برخورد با ماده معمولی، تعداد اندکی از آنها بالاخره برخورد می کنند و امکان می دهند تا بتوان وجودشان را در آشکارساز های حساس ثبت کرد. اما شیشه های ماشین تعداد بیشتری از پشه ها را متلاشی می کنند. همه ی انواع پشه ها، پروانه ها و سایر حشرات همچنین له می شوند و هویت شان از لکه های روی شیشه ی جلو غیر قابل پی بردنی می شود. به طور مشابه، دیگر ذره های زیر اتمی، مانند آنهایی که از فعالیت رادیواکتیویتیه ی خنثی تولید می شوند، می توانند آشکار ساز های WIMP را گول بزنند. فریز و همکارانش فهمیدند که آن برخورد ها به گونه ای تصادفی روی می دهند. نقطه ی اوج برخورد ها با WIMP ها در ماه ژوئن رخ می دهد که زمین مانند خورشید در جهت صورت فلکی سیگونس گام بر می دارد در حالی که یک نقطه ی حضیضی در ماه دسامبر دیده می شود، آنجا که زمین جهت حرکتش را به دور خورشید تغییرمی دهد.( اگر که در حال حرکت به عقبید پشه های کمتری به شیشه ی ماشین تان ضربه می زنند تا نسبت به وقتی که به جلو حرکت می کنید.) وقتی آزمایشی به نام DAMA دراعماق کوهی در ایتالیا به جست و جوی نشانه هایی از این چنین برخورد ها می گشت، متوجه شد که در تابستان بیشتر از زمستان آن برخورد ها آشکار می شوند. همزمان که آن یافته ها با شک و تردید همراه بودند دیگر آزمایش ها در تایید آن شکست خوردند. اخیرا آزمایشی به نام CoGeNT،در معدنی در مین سوتا، تفاوت خیلی جزیی در یک دوره تابستان-زمستانی یافته بود. اما آشکار ساز دیگری(CDMS II)، که در همان معدن قرار گرفته است، هیچ نشانه ای از WIMP ها را نیافته بود. و هنوز آزمایش دیگری در آزمایشگاه ایتالیا(XENON100) چیزی را نیافته است. به گزارش تیم XENON100 ،آنالیز 13 ماه داده ها " هنوز هیچ مدرکی را برای برهم کنش های WIMP ها رو نکرده است". حل و فصل تاریکی به رغم تناقضات آشکار دیده شده در بسیاری از آزمایش ها، فریز از دانشگاه میشیگان اعتقاد دارد که به زودی نشانه هایی از WIMP ها در طی چند سال آینده بدست خواهد آمد. خانم فریز در نشست اخیرش در راولی، کارولینای شمالی، آنجا که تحت حمایت انجمنی برای توسعه ی نوشتجات علمی قرار دارد عنوان کرده است،" همه ی نتایج غیر مشابه هستند و یقینا همگی نمی توانند درست باشند. اما من پیش بینی می کنم که یکی از آن تناقضات درست باشد و اندکی زود آن را به درستی می فهمیم ." در نگاه اول، آزمایش ها سخت به نظر می رسند تا با هم وفق شوند. آن یافته ها هیچ به نظر نمی رسند تا اعلام کنند جست و جوهایی که خبر از علائم WIMP ها می دهند کاملا اشتباه هستند. اما با بررسی های بیشتر می توان فهمید که شواهد علیه WIMP ها مسلم و بی چون و چرا هم نیستند. فریز اشاره می کند که هر آزمایش از ماده مختلفی برای آشکار سازی WIMP ها استفاده می کند، بنابراین مقایسه ها می توانند دشوار باشد. به گفته ی فریز وقتی شروع به مقایسه یک آزمایش با آزمایش دیگری می کنیم، موضوعات تئوری دیگری ظهور پیدا می کنند، برای مثال، احتمال یک برخورد WIMP ،که به اسپین هسته اتمی که با آن برخورد می کند بستگی دارد. علی رغم همه آنها، آزمایش های کنونی در حال بالا بردن میزان حساسیت خود هستند. که این خود در حال تبدیل شدن به یک مسئله ی تعیین کننده است- اما کار را با اعلام اینکه WIMP ها احتمالا جرم ندارند برای آشکار ساز هایی که برای یافتن آنها به کار برده شده اند بدتر کرده است. در سال 1998 اولین رویارویی فرضی با WIMP ها اتفاق افتاد، آزمایش DAMA یک WIMP را بر اساس برخورد های ثبت شده با اتم های ید در آشکارساز کریستال سدیم یدید حدود 60 برابر جرم پروتون اندازه گرفت. وقتی آزمایش های دیگری بدون یافتن حتی یک ذره انجام شدند، از آن به بعد بسیاری از فیزیکدانان نتایج DAMA را کنار گذاشتند. اما داده های جمع آوری شده بیشتر همراه با آزمایش های پیشرفته تر DAMA/LIBRA ادامه پیدا کرد تا اختلافی را در ژوئن- دسامبر نشان داد- و با یک تغییر جدید: آنالیز برخورد های حاصله با سدیم نسبت به ید چند نمونه WIMP سبکتر شاید در حدود 5 تا 10 برابر جرم پروتون را نشان داد. این چیزی نیست که دانشمندان انتظارش را می کشیده اند. اگر چه یک باری در نظر گرفته شد که جستجو های شتاب دهنده ی ذرات چنین جرم های سبک تر را به طور مفروضی کنار گذاشته باشد. فریز می گوید" این ایده که این ناحیه پرت به نظر آمده واقعا باعث تعجب است. آزمایش ها فقط برای نواحی جرمی بالاتر طراحی شده بودند و نه برای این محدوده ی جرمی پایین ." با دانستن این که WIMP ها ممکن است جرم های نسبیتی پایینی داشته باشند، می توان امیدوار بود که بتوان ناسازگاری های بوجود آمده را از طریق آشکارسازهای WIMP یاب کنونی برطرف کرد. دن هووپر یک نظریه پرداز فرمی لب و تعدادی دانشجویان در طی یک مقاله ای که اخیرا نوشته بودند, عنوان کردند" تاکنون آشکار شده است که وسعت احتمالات برای WIMP ها از دفعه های قبلی که احساس شده بود، بیشتر شده است". اما WIMP های کم جرم در سر حد آزمایش های کنونی که برای یافتن شان تعبیه شده اند، قرار دارند. مطمئنا اثبات وجود WIMP های ماده تاریک به آشکارسازهای حساس تر یا راه کارهای آشکارایابی جدیدتر نیاز است. آزمایش دیگری قرار است طراحی شود تا بتواند با استفاده از ترکیب مایع و زنون گازی در آشکارسازی به نام LUX حساسیت هایی بیشتری نسبت به پیشین ایجاد کند.قرار شده است برای جمع آوری داده های بیشتر در سال 2013 در عمق 1.5 کیلومتری ساختمان پژوهش زیرزمینی استنفورد( قبلا معدن هامستیک) واقع در ضلع جنوبی داکوتا شروع به کار کند. روش نوید بخش دیگری هم اکنون در قطب جنوب بوسیله ی گروه DM-Ice در حال آزمایش است. این آزمایش مشابه آزمایش DAMA/LIBRA در ایتالیا از ماده ای به نام کریستال سدیم یدید استفاده می کند. آشکارساز می تواند با قرار گرفتن در عمق 2 کیلومتری یخ های قطب جنوب از بسیاری از ذره های فریب زن در امان بماند.انتظار می رود پیک نرخ WIMP ها در زمستان به دلیل قرار گرفتن در نیم کره ی جنوبی بیشتر از تابستان باشد. بررسی این حقیقت که ما در فصل زمستان قرار داریم تا محاسبه ی جهت گردش زمین می تواند نتایج آزمایش ایتالیایی را توجیه کند. فقط شمردن ضربه های بیشتر از مورد انتظار نمی تواند گویای این مطلب باشد که ذره های برخورد کننده از سمت سیگنوس می رسند.اگر یک WIMP به هسته ی اتمی ضربه بزند، اتم می تواند آن را به عقب درخلاف جهت بفرستد. اما آشکار سازهای فعلی که ضربه ی WIMP را از طریق ثبت سیگنال هایی مانند جرقه های نور یا با افزایش اندکی در دما اندازه می گیرند، هیچ نشانی درمورد جهت بدست نیاورده اند. آشکارسازهای بعدی ممکن است قادر باشند با کمک گرفتن از زیست شناسی مسیر هسته های پس زن را ردیابی کنند. اخیرا فریز و همکارانش از جمله یک متخصص ژنتیک هاروارد به نام جورج چرچ آشکارسازی را پیشنهاد داده بودند که از رشته های تکین مولکول های ژنتیکی DNA آویزان از یک هدف طلا استفاده می کند. اگر رشته های DNA به طور نظامی آرایش یابند، هسته های طلا پس از آنکه در برخورد با WIMP پراکنده شدند،موجب تکه تکه شدن آنها می شوند. اگر ترتیب بلوک های ساختمانی DNA ( به اختصار C,T,A وG) معلوم باشد، با برگرداندن تکه ها به سر جای خود می توان مسیر هسته ی پس زن را معلوم کرد، مانند گردهم آیی صفحات یک کتاب که یک برش زن آنها را در یک زاویه ی خاصی بریده باشد. کنار رفتن SUSY اگر آزمایش های جدید بتوانند WIMP های سبک جرم را به عنوان ماده تاریک اعلام کنند، دانشمندان در به راه انداختن جشنی در تایید وجود WIMP ها شکی نخواهند داشت.اما احتمالا آنها مایل باشند آلانیس موریست را هم به مراسم جشن دعوت کنند تا با آواز بگوید که" این پارادوکس نیست ". با اعلام اینکه WIMP ها جرم کمی دارند یکی از اصلی ترین انگیزه های ایجاد شده در جستجوی آنها که با شور و اشتیاق در رده ی اول قرار داشت، تبدیل به یک خیال خواهد شد. در تمام مدت دانشمندان گمان کرده اند که WIMP ها فوق شریک یک ذره معمولی هستند که با یک ساختارنظری که به ابر تقارن( برای اختصار با لفظی مهربانانه SUSY نامیده می شود) مشهور است، توصیف می شود. در حالی که آزمایش های شتاب دهنده در پیدا نمودن فوق شریک های کم جرم ناتوان مانده بودند، شکارچی های ماده تاریک از پیش فرض نمودند که WIMP ها باید سنگین جرم باشند. اما WIMP ها لازم نیست که فوق شریک باشند.هر ذره ای که با ماده معمولی برخوردی ضعیف داشته باشد هم می تواند باشد. طراحی آزمایش ها برای جستجوی WIMP های فوق شریک ممکن است فیزیکدانان را گمراه کرده باشد، و ممکن هم هست که توضیح دهد چرا نتایج بدست آمده این قدر گیچ کننده هستند.آشکارساز های جدید، طراحی شده بدون قید ایمان به SUSY ، ممکن است موفقیت های بهتری در دنبال کردن احتمالات فرضی بیشتر داشته باشند. فریز می گوید" اگر شما قیدی را از تئوریتان بردارید، دنیای دیگری ظهور می کند". این نخستین بار نیست که دانشمندان اجازه داده اند تا تئوری هایشان تفسیر گمراه کننده ای از مشاهدات بدهد. ستاره شناسان قدیم نمی فهمیدند که چرخش ستاره ها حول آسمان در شب خود یک مدرک تجربی دال بر چرخش زمین به دور خود است-تئوری شکست نخورده ای بود که می گفت زمین بی حرکت است.آلبرت مایکلسون فکر می کرد که آزمایشش در یافتن اتر شکست خورده است- تئوری شایع شده ای که نور یک محیط اتری نیاز دارد او را در کشف خود که اتر نمی توانست وجود داشته باشد گیچ کرده بود. البته با این وجود تئوری مهم است، چون می تواند در هدایت به سمت طراحی آزمایش ها و در تفسیر نتایج شان به کار آید. اما، همان طور که توماس هانری هوکسلی دوست داروین یکباری اشاره کرده بود، گاهی وقت ها یک تئوری شیک مجبور است جای خود را با یک واقعیت آزمایشی ناخوشایند عوض کند. این به یک شکلی قانون جنگل علمی است. بنابراین یک روزی دانشمندان ممکن است مجبور باشند زیبایی SUSY را به خاطر شناسایی ماده تاریک فداکنند.هر توده جرمی کیهانی که ساخته شود، دانشمندان زمینی به سمت شناسایی آن حرکت خواهند کرد.
     
تاريخ پاسخ:  14/11/1391 
پاسخ :  سلام سعید. ممنون بابت مطلبت. جتما بچه های علاقه مند استفاده میکنند.
   
   
 نام:  هانا
   
تاريخ سوال:  02/11/1391
سوال:  سلام یه سوالی داشتم چرا یه جسم سیاهدر مقابل یک جسم سفید گرمای بیشتری جذب می کند و زودتر از جسم سفید گرمای خودش را از دست می دهد؟
     
تاريخ پاسخ:  03/11/1391 
پاسخ :  سلام، این آزمایش رو ببین:

http://www.roshd.ir/Default.aspx?tabid=293&EntryID=1088

خودم هم توصیحی بدم: اجسام تیره درست مثل جسمی عمل میکنند که چگالی بیشتری داره. نور رو میتونه جذب کنه بجای اینکه رد کنه. و همین باعث جنبش مولکول میشه. جنبش مولکولی چیزی جز گرما ایجاد نمیکنه. لباس ساده ترین مثاله که میتونی امتحان کنی.
   
   
 نام:  محمد
   
تاريخ سوال:  26/10/1391
سوال:  گاز های موجود در جو زمین باعث میشود گرمای خورشید در زمین حبس شود و ایجاد چه پدیده ای میشود ؟
     
تاريخ پاسخ:  03/11/1391 
پاسخ :  سلام، این مطلب رو بخون:

http://www.roshd.ir/Default.aspx?tabid=293&EntryID=1392
   
   
 نام:  ساناز
   
تاريخ سوال:  11/10/1391
سوال:  سلام میخواستم بپرسم اگه جسمیو از ارتفاع خاصی بندازیم پایین و در یک جسم سیال بیوفته تا چه عمقی فرو میره . از چه فرمولی میشه اینو پیدا کرد لطفا فرمولشو بگید با تشکر
     
تاريخ پاسخ:  03/11/1391 
پاسخ :  سلام ساناز، دقیقا باید از فرمول برنولی استفاده کنی. رابطه برنولی فقط برای باله هواپیما در جریان هوا و غیره نیست. اینجا هم میتونی براحتی از این فرمول استفاده کنی. تو سرعت نهایی رو داری که در واقع سرعت اولیه در برخورد با آب میشه. چون بهت ارتفاع داده. پس میتونی استدلال کنی که ابین جسم با چه انرچی یا نیرویی وارد محیطی جدی دمیشه که چگالی فرق داره با محیط قبلی که هوا یا هر نوع جو دیگه ای باشه. بقیه موارد رو هم میدونی. مثل چگالی محیط جدید. اینجا ممکنه لازم بشه از سرعتهای اولیه ونهایی و غیره استفاده کنی. یعنی فرمول رو ۱ و ۲ بنویسی. مثل این مطلب:

http://www.roshd.ir/Default.aspx?tabid=293&EntryID=2026

یعنی تناسب بندی و بعد فرمولهای لازم. خودت ببین چطور میشه حل کرد. زیاد سخت نیست. اگر باز به مشکل خوردی بنویس.
   
   
<<صفحه اول <صفحه قبل  [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] صفحه بعد> صفحه آخر>>
لطفا مشخصات و سوال خود را در بخش زير وارد کنيد.
جواب سوال شما، پس از بررسي در بخش پرسش و پاسخ قرار داده خواهد شد.
نام:   
E-Mail:   
بخش:   
متن سوال:   
افراد آنلاين: 109    بازديد امروز: 107    كل بازديدها: 4939777
  صفحه اول | راهنماي سايت | آموزش | زنگ تفريح | مصاحبه | معرفي کتاب | مشاوره  
  مسابقه | اخبار | نظرات و پيشنهادات | پرسش و پاسخ علمي | درباره ما  
© Copyright 2004, Roshd Physics Olympiad Website, All rights reserved.